Μέσα σε όλα τα ανήκουστα και τα γραφικά που βλέπει καθημερινά η κοινή γνώμη από τα μέλη της κυβέρνησης, τείνει να υποτιμήσει τα σοβαρά.

Κι ένα από τα πολύ σοβαρά είναι το σχέδιο της κυβέρνησης για την απορρόφηση των 32 δισ. του κοινοτικού ταμείου ανάκαμψης. Γιατί, αν το συγκεκριμένο σχέδιο υλοποιηθεί, θα είναι μια μεγάλη αρπαχτή για την επιχειρηματική ελίτ της χώρας και ένα τεράστιο πισωγύρισμα για την ελληνική κοινωνία.

Άλλες χώρες έκαναν εντατική διαβούλευση για το πώς θα αξιοποιηθούν τα κοινοτικά χρήματα. Στη διαβούλευση αυτή συμμετείχαν τα Κοινοβούλια, τα συνδικάτα, η Αυτοδιοίκηση, η κοινωνία των πολιτών. Και όλες αυτές οι χώρες κατέθεσαν στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή προγράμματα που έχουν ένα, έστω, και στοιχειώδες πρόσημο.

Η δική μας κυβέρνηση κατέθεσε το πρόγραμμά της εν κρυπτώ, χωρίς να το έχει συζητήσει με κανέναν στην Ελλάδα. Και, όπως φαίνεται, μ’ αυτό το σχέδιο σκοπεύει να κάνει αυτό που θα έκανε ούτως ή άλλως, δηλαδή να ευνοήσει τους ολιγάρχες εις βάρος του δημόσιου και του κοινωνικού συμφέροντος.

Τα πράγματα είναι πολύ σοβαρά, γιατί η πανδημία προκαλεί σοβαρή οικονομική κρίση, η οποία, μάλιστα, για την Ελλάδα είναι η δεύτερη μέσα σε μια δεκαετία. Και οι προοπτικές είναι δύο.

Αν τα κεφάλαια του ταμείου ανάκαμψης στηρίξουν την πραγματική οικονομία, υπάρχει δυνατότητα να αντιμετωπιστεί αυτή η κρίση σχετικά γρήγορα και αποτελεσματικά.

Αντιθέτως, αν τα κεφάλαια αυτά πέσουν στα χέρια 50 επιχειρηματιών, η χώρα δεν θα βρεθεί αντιμέτωπη μόνο με την κατάρρευση των μικρών και των ευάλωτων, αλλά ενδεχομένως και με ένα νέο Μνημόνιο.

Αυτό είναι το κόλπο με το ταμείο ανάκαμψης. Η ολοκληρωτική υποβάθμιση της εργασίας και η κατάργηση των ανθρώπινων ωραρίων έχει ήδη ενσωματωθεί στο κυβερνητικό σχέδιο.

Μόνο αν ο κόσμος συνειδητοποιήσει τι τον απειλεί πραγματικά σήμερα, μπορεί να ελπίζει σε κάτι καλύτερο αύριο.