Γράφει ο Δημήτρης Λεοντής

Το σύνδρομο της ύβρεως είναι μια επίκτητη ψυχιατρική διαταραχή της συμπεριφοράς ορισμένων πολιτικών, που πολλές φορές με τα χρόνια εξελίσσονται σε ”ηγέτες”.

Τα σημαντικότερα χαρακτηριστικά αυτού του συνδρόμου είναι τα ακόλουθα:

– Ταύτιση του εαυτού με το κράτος ή/και το έθνος!

– Πιστεύει ότι έχει το αλάθητο και αγνοεί ορθολογικές παρατηρήσεις ή υποδείξεις του περιβάλλοντός του.

– Θεωρεί τους πολίτες απλώς ένα πεδίο όπου ασκεί την εξουσία του.

– Συμπαθεί και ευνοεί ιδιαίτερα τους αυλοκόλακες.

– Φροντίζει υπέρμετρα για τη δημόσια εικόνα του και επιλέγει ενέργειες και δράσεις που ευνοούν αυτή την εικόνα του στον λαό.  – Στις δημόσιες ομιλίες του μιλάει σαν μεσσίας, εκθειάζοντας τις ενέργειές του.

– Έχει υπέρμετρη αυτοπεποίθηση, με αποτέλεσμα να χάνει την επαφή με την πραγματικότητα.

Το σύνδρομο αυτό αποκτά μεγάλη σημασία, αφού οι πολιτικοί που πάσχουν από αυτό επηρεάζουν πολλές φορές καθοριστικά, τις περισσότερες φορές καταστροφικά, τις τύχες των λαών τους, αλλά και άλλων λαών.

Η σύγχρονη επιστήμη μπορεί να εντοπίσει και να διαγνώσει αυτό το σύνδρομο, αλλά ο λαός είναι αυτός που με την ψήφο του πρέπει να φροντίζει για την αποπομπή αυτών των υπερφίαλων και επικίνδυνων ”ηγετών”…