Αμέλαντες ήταν το όνομα ενός χωριού, κατοικημένου «τότε» από 10 ανθρώπους.  Ήταν στρυμωγμένο σε μια πλαγιά, με παμπάλαια σπίτια, με πολύ πράσινο.  Ήταν ένα χωριό απειλούμενο με εξαφάνιση, όπως τα περισσότερα χωριά της ελληνικής περιφέρειας. Εκεί πήγαμε με τον σκηνοθέτη Αλέξη Δαμιανό, με το αγροτικό του αυτοκίνητο, έτσι για να δούμε τον τόπο όπου γύρισε το πρώτο του σήριαλ για την τηλεόραση, τον «Πατούχα».

Στον δρόμο προσέξαμε ότι το τοπίο ήταν κακοφορμισμένο από τα έργα εξόρυξης της εταιρείας που είχε «καλλωπίσει» όλη την Εύβοια, της εταιρείας του Σκαλιστήρη. Πέρασε πολύ καιρός, κάπου 20 χρόνια, οπότε αυτή τη φορά διέτρεξα τον δρόμο με μια φίλη μου. Με χαρά διαπίστωσα ότι το τοπίο είχε αποκατασταθεί, ότι οι εκσκαφές που είχαν γίνει την προηγούμενη περίοδο είχανε γίνει αόρατες, τα δένδρα και οι θάμνοι είχαν αναπτυχθεί πλήρως, τα τραύματα είχαν επουλωθεί.

Ακολούθησα τον δρόμο προς τα ενδότερα της Εύβοιας, όπου έκανα μια απροσδόκητη ανακάλυψη: Σε μια καμπή του δρόμου πρόβαλε ένα εκκλησάκι δίπλα σε μια γιγάντια βελανιδιά. Στάθηκα για λίγο εκστατικός και μετά έβαλα το αυτοκίνητό μου δίπλα στο εκκλησάκι και αναμέτρησα: Το σώμα μου ήταν το 1/6 του αυτοκινήτου, το αυτοκίνητο ήταν το 1/5 της εκκλησίας, η εκκλησία ήταν το 1/15 της βελανιδιάς!

Συνέχισα με το αυτοκίνητο σε διάφορους, μαγικούς προορισμούς, που μέσα στην ερήμωσή τους θύμιζαν βανγκογκικά τοπία, που διακόπτονταν από χωράφια και δέντρα, που ήταν όμως ολοζώντανα, ευσταλή και ελκυστικά.  Όμως με κανέναν τρόπο δεν ξέχασα αυτή την εικόνα, την οποία ευτυχώς είχα φωτογραφίσει…

Τώρα, με αυτή την πίκρα της πυρκαγιάς που κατέκαψε την Εύβοια, που αφάνισε τον πρώτο και κύριο τόπο αναψυχής των Αθηναίων, που φτώχυνε τους προορισμούς των κατοίκων των γύρω πόλεων, σκέπτομαι σε πρώτη ευκαιρία να επισκεφθώ το συγκεκριμένο σημείο, πριν απ’ όλα για να δω αν το δέντρο και το εκκλησάκι άντεξαν στην πύρινη θύελλα. Σκέπτομαι με πόση χαρά θα ανακαλύψω ότι υπάρχει ακόμη!

Όμως υπάρχει κι ένα άλλο εμπόδιο: Η πυρκαγιά μπορεί να κατέκαψε τον ευρύτερο περιβάλλοντα χώρο, αφήνοντας γύρω της στάχτες, ρημάδια και άλλα θλιβερά κατάλοιπα. Αφήνοντας τη βελανιδιά και το εκκλησάκι να στέκουν στη θέση τους παράταιρα, σχεδόν εγωιστικά…