Στο τελευταίο φύλλο της «Εποχής» πριν τις διακοπές του Αυγούστου, η Αννέτα Καββαδία έγραψε ένα πολύ καλό κείμενο στο οποίο περιέγραφε με συγκεκριμένα παραδείγματα τη συμβατική στάση και την πλήρη ευθυγράμμιση της προέδρου της Δημοκρατίας με την κυβέρνηση που την πρότεινε στο ύπατο αξίωμα. Από τα δυναμικά κι εμπεριστατωμένα κείμενα της Αννέτας Καββαδία δεν λείπουν η αυστηρή κριτική, η πληρότητα κι η τεκμηρίωση. Στο εν λόγω κείμενο, όμως, αποσιωπήθηκε κάτι σημαντικό: την Κατερίνα Σακελλαροπούλου, για να εκλεγεί πρόεδρος της Δημοκρατίας την ψήφισε και ο ΣΥΡΙΖΑ. Δεν έχει ευθύνη γι’ αυτή την επιλογή; Κι αν αλλιώς την περίμενε κι αλλιώς του προέκυψε, θα έπρεπε να βγει ανοιχτά και δημόσια να κάνει αυτοκριτική για την επιλογή του. Δυστυχώς, όμως, από την πολιτική γενικότερα κι από την Αριστερά και τον ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα, η αυτοκριτική είναι κάτι που λείπει σχεδόν ολοκληρωτικά.

Τα λάθη της διακυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ είναι το πονεμένο θέμα των συζητήσεων μέσα στις αριστερές παρέες όπου, λόγω αυτών των λαθών και της ανυπαρξίας αυτοκριτικής, ενυπάρχει εν πολλοίς ακόμα μια αντιΣΥΡΙΖΑ διάθεση που πολλές φορές λαμβάνει διαστάσεις μένους. Το πρόβλημα δεν λύνεται με ένα γενικόλογο «κάναμε λάθη» και ξεμπερδεύουμε. Κι όσο όλα αυτά τα ζητήματα περνούν στο ντούκου με το άλλοθι ότι ήταν αποτελέσματα του μνημονίου, το πρόβλημα διαιωνίζεται. Όταν, μάλιστα, κάποια κομβικά θέματα φαίνεται να έχουν περάσει στο DNA του νέου ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, το πρόβλημα της αριστερής αξιοπιστίας παίρνει μεγάλες διαστάσεις. Ας δούμε, λοιπόν, μερικά λάθη για τα οποία ο ΣΥΡΙΖΑ μας χρωστάει μια γενναία και συγκεκριμένη, χωρίς μισόλογα, αυτοκριτική:

-Ήταν λάθος η παράταιρη και δυσφημιστική συνεργασία με τους ΑΝΕΛ που άφησε πίσω της, ως κληρονομιά, κάποια στελέχη των ΑΝΕΛ που τώρα φιγουράρουν σε υψηλές θέσεις στον ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία;

-Ήταν λάθος το άδειασμα του Νίκου Φίλη και η συνθηκολόγηση με το παπαδαριό;

-Ήταν λάθος η διαχείριση του Νίκου Παππά στο τεράστιο θέμα των τηλεοπτικών καναλιών και της ΕΡΤ;

-Ήταν λάθος η υπουργοποίηση Πιτσιόρλα που η πολιτική του διαδρομή είναι καταγέλαστη στην πολιτική πιάτσα της Αριστεράς; Αρκούσε να ρωτούσαν κάποιον από το παλιό ΚΚΕ Εσωτερικού για το ποιον του ανδρός. Και φτάσαμε στο σημείο, η κακόφημη, ως προς δεξιές-εκσυγχρονιστικές της κατευθύνσεις, οργάνωση του ΚΚΕ Εσωτερικού Θεσσαλονίκης να προμηθεύει φανατισμένους γενίτσαρους στην ακροδεξιά του Μητσοτάκη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα, ο Μουμτζής που ξερνά χολή και όξος για τον ΣΥΡΙΖΑ στην «Καθημερινή» αλλά και στα αντικομουνιστικά σκουπίδια που του εκδίδει ο έτερος του χώρου, πρώην φυγάς «Παρατηρητής», Πέτρος Παπασαραντόπουλος. Και βέβαια ο Στέργιος Πιτσιόρλας που προσφέρει πρόθυμα, ως πέμπτη φάλαγγα, τις υπηρεσίες του στον Μητσοτάκη για να κάνει αντιπερισπασμό στο σκάνδαλο των υποκλοπών. Τι κατάντια…

-Ήταν λάθος, στο νόμο Γαβρόγλου, η αποτίμηση (χαϊδευτικό της αξιολόγησης) των σχολείων την οποία απογείωσε πλέον η σημερινή υπουργός Παιδείας; Ήταν λάθος το «Προσοντολόγιο» Γαβρόγλου, που λειτουργεί ως οδηγός για τις προσλήψεις μόνιμων και αναπληρωτών εκπαιδευτικών δημιουργώντας έναν άνευ προηγουμένου ανταγωνισμό και ένα αμφιλεγόμενο παραεμπόριο στο κυνήγι «προσόντων»; Είναι ένα διαρκές λάθος, οι συνδικαλιστικές παρατάξεις του ΣΥΡΙΖΑ στους εκπαιδευτικούς, σε έναν από τους ελάχιστους χώρους που έχουν δυναμική, να χρησιμοποιούν το νόμο Γαβρόγλου ως βάση και ξέπλυμα του κοινού τους βηματισμού με τις συνδικαλιστικές παρατάξεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ;

-Ήταν λάθος το συνταξιοδοτικό του Κατρούγκαλου που τσάκισε τις συντάξεις με τις προσωπικές διαφορές και άλλες ευφάνταστες διατάξεις;

Αυτά δεν είναι παρά λίγα από τα βαρίδια που μας κληροδότησε η διακυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Η γενναία και έντιμη αναγνώρισή τους θα απελευθερώσει πολύ αριστερό κόσμο από την αρνητική στάση του απέναντι στον ΣΥΡΙΖΑ. Εκτός κι αν ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τα αναγνωρίζει ως λάθη και τα υιοθετεί πλήρως…