Λίγοι πολιτικοί ηγέτες ανά τον κόσμο μπορούν να προκαλέσουν φρενίτιδα ενθουσιασμού, μόνο με την εμφάνισή τους. Ένας από τους ελάχιστους είναι χωρίς αμφιβολία ο Λουίς Ινάσιο Λούλα Ντα Σίλβα, ο πρώην πρόεδρος από της Βραζιλίας (2003-2010) ο οποίος, μετά την αποφυλάκισή του, την περασμένη Κυριακή έγινε δεκτός σαν λαϊκός ήρωας από χιλιάδες συγκεντρωμένους οπαδούς του που τον περίμεναν καρτερικά έξω από τη φυλακή. Άπαντες οι διεθνείς αναλυτές συμφωνούν ότι η αποφυλάκιση του Λούλα μόλις μετά από ενάμιση χρόνο παραμονής στη φυλακή (ενώ είχε καταδικαστεί για 12 χρόνια με την κατηγορία της διαφθοράς) μπορεί να αλλάξει άρδην τους κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού όχι μόνο στη Βραζιλία αλλά γενικότερα στη φλεγόμενη από κρίσεις και εξεγέρσεις Λατινική Αμερική.
Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι ο νυν πρόεδρος της Βραζιλίας, Ζαϊρ Μπολσονάρο αντέδρασε με ιδιαίτερο εκνευρισμό στις εξελίξεις που έβαλαν τον Λούλα ξανά στη διεκδίκηση της ηγεσίας της χώρας. Ο έτσι κι αλλιώς άκομψος, στους τρόπους του, πρόεδρος έκανε λόγο για “απατεώνα” που “θα επιστρέψει πολύ σύντομα στη φυλακή”.
Τα πράγματα, όμως, δεν εξελίσσονται όπως θέλει ο Μπολσονάρο. Ο Λούλα, αφού αποφυλακίστηκε, πέρασε στην αντεπίθεση και με περιοδείες που οργάνωσε και οργανώνει σε όλα τα μήκη και πλάτη της αχανούς Βραζιλία απευθύνεται στο λαό, ο οποίος δεν είχε την ευκαιρία να τον ψηφίσει στις προεδρικές εκλογές του 2018. Υπενθυμίζεται εδώ ότι μετά από επίμονες προσπάθειες του τότε ανώτερου δικαστή και σήμερα υπουργού Δικαιοσύνης, Σέρτζιο Μόρο ο φυλακισμένος Λούλα έχασε το δικαίωμα να είναι υποψήφιος. Ο Μπολσονάρο νίκησε τότε εύκολα τον αντικαταστάτη υποψήφιο του Εργατικού Κόμματος, Φερνάντο Χαντάντ και έγινε, για κακή τύχη όλου του πλανήτη, πρόεδρος της Βραζιλίας.
Ο Λούλα, επίσης, έστειλε μήνυμα κοινού αγώνα σε όλους τους λαούς της Λατινικής Αμερικής αφού, φυσικά, καταδίκασε το πραξικόπημα εναντίον του Εβο Μοράλες στη Βολιβία.
Ο βραζιλιάνος πολιτικός θεωρείται, όχι άδικα, ένας εκ των τελευταίων χαρισματικών ηγετών που μπορεί να συγκινήσει αλλά και να κινητοποιήσει τις μάζες αποτελώντας παράλληλα αντίπαλο δέος στον εκάστοτε πλανητάρχη.
Μιλώντας για τις ΗΠΑ, η είδηση της αποφυλάκισης του πρώην προέδρου κάθισε στο λαιμό του αμερικανικού συντηρητικού κατεστημένου που κυβερνά τη μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου. Ο σύμβουλος του Ντόναλντ Τραμπ, Στιβ Μπάνον χαρακτήρισε τον Λούλα ως έναν από τους πιο διεφθαρμένους πολιτικούς παγκοσμίως. Γιατί αυτή η …πρεμούρα; Διότι ο Μπάνον αποτέλεσε, όπως αναφέρουν οι πληροφορίες, τη γέφυρα επικοινωνίας μεταξύ της οικογένειας Μπολσονάρο και του Ντόναλντ Τραμπ.
Ηδη στη Βραζιλία η δικαιοσύνη εξετάζει υποθέσεις διαφθοράς στις οποίες φέρεται ότι πρωταγωνιστούν οι γιοι του νυν προέδρου αλλά και Αμερικανοί φίλοι τους.
Στη θεωρία οι Αμερικανοί θα κάνουν ό,τι περνά από το χέρι τους για να μην ανέβει ξανά στην εξουσία ο Λούλα. Το πραγματικό ερώτημα είναι όμως τι μπορούν να καταφέρουν. Στην Βενεζουέλα το πείραμα με τον Γκουαϊδό αποδείχθηκε μεγάλο φιάσκο, στην Αργεντινή ο Μάκρι υπέστη δεινή εκλογική ήττα, στη Χιλή ο Πινιέρα βρίσκεται αντιμέτωπος με την πιο “κολασμένη” εξέγερση της τελευταίας 30ετίας. Και στη Βολιβία; Οι Αμερικανοί χαίρονται για την ανατροπή Μοράλες αλλά ο Εβο, από το Μεξικό πλέον, δεν έχει πει την τελευταία του λέξη. Με τον Λούλα ως επιτελικό παίκτη και ίσως μελλοντικό ηγέτη στη μεγαλύτερη χώρα της περιοχής όλα μπορούν να γίνουν. Η ροζ τίγρης της Αριστεράς στη Λατινική Αμερική βρυχάται και πάλι.