Ιάσωνας Αποστολόπουλος: «Με τα νέα δεδομένα, δεν συγκροτείται η υπόθεση της παρασημοφόρησης μου».

Η ακύρωση της βράβευσης του Ιάσωνα Αποστολόπουλου, είναι ένα γεγονός που αποδεικνύει το ποιοί κάνουν κουμάντο σ’αυτή τη χώρα.

Από επιλεγμένος να του απονεμηθεί από την πρόεδρο της Δημοκρατίας ο ο Χρυσός Σταυρός του Τάγματος του Φοίνικος ως διασώστης με μεγάλη προσφορά στην προσφυγική κρίση στη Μεσόγειο, μέσα σε μια νύχτα έγινε « ο επιθετικός επικριτής της πολιτικής υπεράσπισης των συνόρων της Ελληνικής Δημοκρατίας αλλά και συνολικά των Σωμάτων Ασφαλείας».

Έτσι, μέσα σε μια νύχτα «έγιναν τα δέοντα».

Νύχτα γίνονται τα δέοντα (για όποιον δεν το ξέρει ή για όσους το έχουν ξεχάσει).

Από ποιους έγιναν; Και ποια είναι αυτά τα δέοντα; Κανείς δεν λέει, ενώ όλοι γνωρίζουν.

Και σωπαίνουν.

Με αυτούς τους αποκλεισμούς, με αυτές τις  παρεμβάσεις θα γιορταστεί η επέτειος των 47 χρόνων  της Ελληνικής Δημοκρατίας; 

Υπενθυμίζοντάς μας άλλες μαύρες εποχές. Πόση Δημοκρατία υπάρχει, εκεί που γίνονται «τα δέοντα;»

Θυμίζουμε πως ο Ιάσωνας Αποστολόπουλος έχει βραβευθεί από τον δήμαρχο του Παλέρμο που τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη και το υπουργείο Ναυτιλίας της Δανίας του απένειμε το Ναυτικό Βραβείο 21 για τις διασώσεις του στη ζώνη της Μάλτας.

Όμως στη χώρα του νύχτα έγιναν «τα Δέοντα», ώστε να αποκλειστεί από ένα σύστημα που πυροβολεί οτιδήποτε κινείται.

Τιμάμε τον Ιάσωνα Αποστολόπουλο, που συνειδητοποίησε την ανάγκη για προσφορά και αλληλεγγύη κατά το πέρασμά του από τη Λέσβο τη δύσκολη χρονιά του 2015. Στο πρόσωπό του τιμάμε και όλους τους διασώστες ψαράδες της Σκάλας Συκαμιάς. Και γνωρίζουμε ότι κανείς από αυτούς δεν έχει ανάγκη από χρυσούς σταυρούς.

Η κυρία Σακελαροπούλου όμως αποδεχόμενη υποδείξεις της ακροδεξιάς, μας υπενθυμίζει ότι 47 χρόνια μετά,  η Ελληνική Δημοκρατία βρίσκεται διασωληνωμένη μέσα στο μέγαρό της.