Να υποθέσουμε ότι διάφορα γεγονότα που από την αρχή της τρέχουσας κυβερνητικής θητείας είχαμε παρατηρήσει είναι ασύνδετα μεταξύ τους και τυχαία.

Τυχαία ο πρωθυπουργός, την πρώτη μέρα που έκατσε στην καρέκλα του Μαξίμου, πήρε υπό τον έλεγχό του την ΕΥΠ. Τυχαία άλλαξε τον νόμο, ώστε, φωτογραφικά, να μπορέσει να τοποθετήσει επικεφαλής της υπηρεσίας αυτόν που ήθελε.

Τυχαία, σε μια τροπολογία επί άσχετου νομοσχεδίου, άλλαξε η διάταξη που απαγόρευε στην ΑΔΑΕ να ενημερώνει τους πολίτες αν το τηλέφωνό τους παρακολουθείται. Για λόγους εθνικής ασφάλειας, όπως είπαν, ώστε να αποκοιμίσουν την αντιπολίτευση. Ενώ επρόκειτο για την παρακολούθηση ενός δημοσιογράφου που έψαχνε σκάνδαλο ξεπλύματος.

Τυχαία ένας επιχειρηματίας περιφέρει προϊόντα υποκλοπής τα οποία κατέθεσε και στη Βουλή και τα οποία μάλιστα έγιναν δεκτά προκειμένου να στοιχειοθετηθούν κατηγορίες εναντίον των πολιτικών αντιπάλων της κυβέρνησης. Αλλά, εντάξει, αυτό έγινε για να προστατευτεί η τιμή και η υπόληψη άλλων πολιτικών, ένας από τους οποίους υπήρξε εσωκομματικός πολιτικός αντίπαλος του Ν. Ανδρουλάκη. Και αυτό τυχαίο.

Όπως και το ότι οι πάροχοι των λογισμικών υποκλοπής κινούνται στο περιβάλλον των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων του Γρ. Δημητριάδη, σύμφωνα με έρευνα του Inside Story.

Είμαστε πολύ αφελείς όταν περιμένουμε από την ΕΥΠ να κάτσει να μας πει αν έχει το Predator ή το Pegasus ή αν παρακολουθούσε τον έναν και τον άλλον. Η ΕΥΠ θα επικαλεστεί θέματα εθνικής ασφάλειας. Όλα τα υπόλοιπα είναι τυχαία.