Μια Κούρδισσα μάνα δείχνει σπαράζοντας το νεκρό σώμα του μικρού παιδιού της, το αγκαλιάζει, κλαίει, καταριέται τους φονιάδες, τον Ερντογάν, τον Τραμπ. Ένα παιδί, πριν προλάβει να μεταλάβει τα άχραντα μυστήρια της ζωής, είναι νεκρό. Νεκροί παντού, Κούρδοι και Κούρδισσες, γενναίοι υπερασπιστές μιας νέας ζωής που αξίζει να τη ζει ο καθείς, δεν είναι πια.

Κι ύστερα έρχεται η διάκριση, η δυτική διάκριση, ακόμη και στο θάνατο. Σε όλα τα δυτικά και ελληνικά μίντια, παντού, η φωτογραφία της γενναίας της όμορφης Hevrin Khalaf, επικεφαλής του κόμματος «Μελλοντική Συρία», που σκοτώθηκε από τους Τούρκους στρατιώτες στη μάχη για την κατάληψη του οδικού  δικτύου Μ4. Αρνιέμαι τη διάκριση. Η Khalaf είναι μία από τους εκατοντάδες νεκρούς, τις πολλές γενναίες Κούρδισσες και Κούρδους που έπεσαν για τη Ροζάβα. Η δόξα είναι ίδια για όλες και για όλους…