ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Ανθρωποι Δεύτερο Θέμα

Ένας επιχειρηματίας έδωσε κατώτατο μισθό 70.000 σε όλους όταν…

ΜΑΡΙΑΝΙΝΑ ΠΑΤΣΑ

…αποφάσισε να μειώσει το χάσμα πλούσιων-φτωχών. Αυτά είναι τα αποτελέσματα 5 χρόνια μετά

Το 2015, ο προϊστάμενος μιας εταιρείας πληρωμών με κάρτες στο Σιάτλ, είχε μια επιφοίτηση και αποφάσισε να δώσει στους υπαλλήλους του –αλλά και στον εαυτό– του τον ελάχιστο μισθό των 70.000 δολαρίων το χρόνο. Όλα άρχισαν μια μέρα που ο Dan Price περπατούσε με τη φίλη του, Valerie, στα βουνά Cascade και εκείνη του είπε ότι ο σπιτονοικοκύρης της, τής είχε αυξήσει κατά 200 δολάρια το ενοίκιο. Η Valerie ήδη αγωνιζόταν να τα βγάλει πέρα, δουλεύοντας 50 ώρες την εβδομάδα σε δύο δουλειές, κερδίζοντας 40.000 δολάρια το χρόνο χωρίς καν να μπορεί να νοικιάσει ένα αξιοπρεπές σπίτι στο Σιάτλ. Ο Dan σκέφτηκε το πόσο άνισος είναι ο κόσμος. Τότε συνειδητοποίησε ότι και αυτός ήταν μέρος του προβλήματος. Κι αποφάσισε να κάνει κάτι.  

Στα 31 του χρόνια, ο Price ήταν ήδη εκατομμυριούχος. Η εταιρεία του, Gravity Payments, είχε περίπου 2.000 υπαλλήλους ενώ η αξία της υπολογιζόταν σε εκατομμύρια δολάρια. Αν και ο ίδιος έβγαζε 1,1 εκατ. το χρόνο, η Valerie τον έκανε να συνειδητοποιήσει ότι πιθανότατα πολλοί από τους υπαλλήλους του ήταν στην ίδια θέση με αυτή. Τότε αποφάσισε να κάνει κάτι για να αλλάξει την κατάσταση. «Οι άνθρωποι λιμοκτονούν ή απολύονται ή τους εκμεταλλεύονται, ώστε ένας να μπορεί να έχει ένα χρυσό ρετιρέ στον τελευταίο όροφο ενός πύργου της Νέας Υόρκης. Εξυψώνουμε την ασυδοσία στην κοινωνία μας στην κουλτούρας μας. Και το χειρότερο παράδειγμα είναι η λίστα Forbes. Ο Μπιλ Γκέιτς ξεπέρασε τον Τζεφ Μπέζος και πλέον είναι ο πιο πλούσιος άνθρωπος στον κόσμο. Όμως ποιος νοιάζεται;». Το 1965, οι CEOs σε αμερικανικές εταιρείες κέρδιζαν 20 φορές περισσότερα από τον μέσο εργαζόμενο αλλά έως το 2015 αυτό είχε αυξηθεί σε 300 φορές παραπάνω. Στην Βρετανία, τα αφεντικά των 100 πιο κερδοφόρων εταιρειών κερδίζουν 117 φορές περισσότερα από τον μέσο εργαζόμενο. Όταν ο Dan Price αποφάσισε να δράσει, είχε διαβάσει μία έρευνα από τους Νομπελίστες οικονομολόγους Daniel Kahneman και Angus Deaton. Η έρευνα έδειχνε πόσα χρήματα χρειάζεται ένας Αμερικανός για να είναι ευτυχισμένος. Έβαλε κάτω τα οικονομικά της εταιρείας και στην δική του περίπτωση, για τους υπαλλήλους του. Αυτό το ποσό αντιστοιχούσε σε 70.000 δολάρια. Πέντε χρόνια μετά, ο Dan γελάει καθώς έχασε ένα σημείο κλειδί στην έρευνα. Τελικά οι Αμερικανοί χρειάζονται 75.000 δολάρια για να είναι ευτυχισμένοι. Τα οφέλη της αύξησης είναι μεγάλα αφού μέσα σε 5 χρόνια: – Το ένα τρίτο των εργαζομένων της εταιρείας είδαν το μισθό τους να διπλασιάζεται από τη μία μέρα στην άλλη – Ο αριθμός των εργαζομένων της εταιρείας έχει διπλασιαστεί και η αξία των πληρωμών που επεξεργάζεται έχει περάσει από τα 3,8 δισ. δολάρια ετησίως στα 10,2 δισ. δολάρια – Πάνω από το 10% των υπαλλήλων μπόρεσαν να αγοράσουν το δικό τους σπίτι σε μία από τις πιο ακριβές πόλεις των ΗΠΑ – Το ποσοστό των υπαλλήλων που αποταμιεύουν για τη σύνταξή τους έχει υπερδιπλασιαστεί – 70% από τους υπαλλήλους έχουν αποπληρώσει τα χρέη τους. Ωστόσο, ο ίδιος ο Dan είναι ιδιαιτέρως περήφανος για κάποια άλλα νούμερα:  «Πριν τον κατώτατο μισθό των 70.000 δολ. είχαμε από καμία έως δύο γέννες το χρόνο μεταξύ των υπαλλήλων. Μετά την αύξηση του μισθού πλέον έχουμε περισσότερα από 40 μωρά». Και ο ίδιος έχει κερδίσει δικαίως τον τίτλο του «καλύτερου αφεντικού».

Η μετάβαση στο νέο καθεστώς μισθοδοσίας δεν ήταν εύκολη καθώς η επιβράδυνση στην οικονομία των ΗΠΑ κατέστρεψε την πελατειακή βάση της Gravity και τα έσοδα της μειώθηκαν κατά 20%. Η επιχειρησιακή λογική θα υπαγόρευε να απολυθούν 12 από τους 35 υπαλλήλους, αλλά ο Price επικεντρώθηκε στο να μειώσει τα κόστη. Πέντε μήνες αργότερα, η Gravity είχε και πάλι κέρδη. Ωστόσο υπήρξαν και αρνητικές αντιδράσεις. Δύο ανώτατα στελέχη της εταιρείας του παραιτήθηκαν ως ένδειξη διαμαρτυρίας, υποστηρίζοντας πως μια τέτοια αύξηση θα έκανε τους υπαλλήλους μαλθακούς και τεμπέληδες -κάτι που δεν συνέβη. Παράλληλα, αρκετοί πελάτες της εταιρείας του έκαναν λόγο για πολιτική δήλωση ενώ ο δεξιός ραδιοφωνικός παραγωγός Rush Limbaugh, κατηγόρησε τον Price ως κομμουνιστή. Ο Price πίστευε ότι με την κίνησή του αυτή θα παρακινούσε και άλλες εταιρείες να κάνουν το ίδιο. Κάποιοι ακολούθησαν το παράδειγμα: η PharmaLogics στη Βοστώνη αύξησε τον ελάχιστο μισθό στα 50.000 δολάρια, ενώ η Rented.com στην Ατλάντα αύξησε και αυτή τον δικό της. Όμως το παράδειγμα δεν είχε πολλούς μιμητές. Ο ίδιος ο Price άλλαξε άρδην τον τρόπο ζωής του, παρατώντας τη βίλα του και ζώντας σε ένα ενοικιαζόμενο. Οι υπάλληλοί του βαρέθηκαν να τον βλέπουν να έρχεται στη δουλειά με ένα 12χρονο Audi και αποφάσισαν να δώσουν όλοι μαζί χρήματα ώστε να του αγοράσουν κρυφά ένα Tesla «κυρίως ως ένδειξη ευγνωμοσύνης». Πέντε χρόνια μετά, ο Price νιώθει πιο ολοκληρωμένος από ποτέ, αν και δεν είναι πάντα εύκολο γι’ αυτόν να μένει στον αφρό. «Έχω την ίδια ηλικία με τον Μαρκ Ζούκεμπεργκ και κάποιες φορές κάνω σκοτεινές σκέψεις πως θέλω να γίνω τόσο πλούσιος όσο εκείνος και να τον ανταγωνιστώ στη λίστα Forbes, να μπω στο εξώφυλλο του Time… Όλη αυτή η απληστία είναι πολύ δελεαστική. Δεν είναι εύκολο να την απορρίψεις. Αλλά τώρα η ζωή μου είναι σαφώς πολύ πιο ωραία».