«Είδαμε να περνάνε πολλά πλοία. Φωνάζαμε “βοήθεια, βοήθεια!”. Τους κάναμε σήματα, όμως εκείνοι μας προσπερνούσαν χωρίς να σταματάνε. Πέρασε κι ένα ελικόπτερο από πάνω μας και έφυγε». Τα λόγια είναι του Μοχάμεντ. Ο Μοχάμεντ είναι Αιθίοπας, και είναι ο μόνος που διασώθηκε τη Δευτέρα, ενώ βρισκόταν σε κρίσιμη κατάσταση μέσα σε μια μικρή λέμβο. Είχε φύγει από τη Λιβύη 11 ημέρες νωρίτερα. 14 συνεπιβάτες του βρήκαν αργό, βασανιστικό θάνατο. Και τα πλοία περνούσαν και δεν σταματούσαν. Προσπερνούσαν! Αδιαφορούσαν!

«Ήμασταν 15 στο πλεούμενο και είμαι ο μόνος που επέζησε» είπε ο 38χρονος Μοχάμεντ, σε μια συνέντευξη που παραχώρησε στην εφημερίδα Times of Malta, από το κρεβάτι του στο νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται.

Για 700 δολάρια επιβιβάστηκε την 1η Αυγούστου σε μια μικρή λέμβο στη Ζαούια, 45χλμ δυτικά της Τρίπολης. Μαζί του βρίσκονταν 5 Γκανέζοι, μεταξύ τους μια έγκυος γυναίκα, δύο άνδρες από την Αιθιοπία και 10 Σομαλοί.

Ο διακινητής «μας έδωσε ένα GPS και μας είπε “πηγαίνετε στη Μάλτα”».

Πρώτα, εξαντλήθηκαν τα καύσιμα, κατόπιν τα τρόφιμα και το νερό.

 «Αρχίσαμε να πίνουμε το νερό της θάλασσας. Στις πέντε ημέρες, δύο άνθρωποι είχαν πεθάνει. Κατόπιν, είχαμε δύο νεκρούς κάθε ημέρα», λέει ο Μοχάμεντ.

Και τα πλοία περνούσαν. Καπετάνιοι, ναύτες, επιβάτες πλοίων περνούσαν και αδιαφορούσαν.

«Είδαμε να περνάνε πολλά πλοία. Φωνάζαμε “βοήθεια, βοήθεια!”. Τους κάναμε σήματα, όμως εκείνοι μας προσπερνούσαν χωρίς να σταματάνε. Πέρασε κι ένα ελικόπτερο από πάνω μας και έφυγε» καταγγέλλει ο Μοχάμεντ.

Με τη ζέστη που επικρατούσε, η οσμή από τα πτώματα έγινε αφόρητη. Ο Μοχάμεντ, μαζί με τον Ισμαήλ, έναν Σομαλό που γνώρισε στη Λιβύη πέταξαν έναν έναν τους νεκρούς στη θάλασσα εωσότου μείνουν μόνοι τους στη βάρκα.

Ο Μοχάμεντ δεν θυμάται καν που είδε τον Ισμαήλ να πεθαίνει. Δεν θυμάται καν την άφιξη των λιμενικών της Μάλτας. Ξύπνησε σε ένα νοσοκομείο της Μάλτας.

Και τα πλοία περνούν. Και οι άνθρωποι συνεχίζουν να πεθαίνουν μαρτυρικά.

Και συνεχίζει να φυσάει αδιαφορία…

 “Ακούστε την ιστορία του Κεμάλ”.
Ακούστε τώρα την ιστορία του Μοχάμεντ. Του Μοχάμεντ όπως μας ενημέρωσε ψες ο αρθρογράφος του ARTI NEWS στο πόνημά του με τίτλο “Φυσάει αδιαφορία”. 
Ακούστε την ιστορία του Μοχάμεντ κι από μένα για να μη μπορεί να πει κανείς “δεν γνώριζα” ε, Μπεχράκη; Ποιος είναι ο Μοχάμεντ θα μου πεις και πώς την ιστορία του θα μάθεις. Ποιος είναι ο Μοχάμεντ που ποτέ δε θα γνωρίσεις ή συναντήσεις. Από πού ‘ρθε και πώς έφτασε. Ένας Αιθίοπας είναι ο Μοχάμεντ που βρέθηκε στη θάλασσα παρατημένος κι έβλεπε τα πλοία να περνούν. Ένας μετανάστης, ένας πρόσφυγας, ένας “ξένος” είναι ο Μοχάμεντ που μάζεψε λεφτά και ξεκίνησε γι αλλού. Για μια ζωή με άσυλο. Πλήρωσε ο Μοχάμεντ, στον διακινητή του πλήρωσε. Του τα ‘δωσε τα φράγκα που ΄θελε. Του τα δώσε όλα. Μα ο διακινητής δεν μπήκε στη βάρκα. Άφησε τους Μοχάμεντ μοναχούς. Ένα GPS έδωσε στους Μοχάμεντ και τους είπε “πηγαίνετε στη Μάλτα”». Δεκαπέντε Μοχάμεντ πάνω στη βάρκα. Ένας Μοχάμεντ. Δυο Μοχάμεντ. Πέντε, δέκα, δεκαπέντε Μοχάμεντ με πληρωμένα τα ναύλα.Κι αρχίνησαν τα καύσιμα, τα τρόφιμα και το νερό να εξαντλούνται. Κι ήπιαν οι Μοχάμεντ νερό από τη θάλασσα. Και τα πλοία περνούσαν δίχως να κοιτάνε τους Μοχάμεντ. Κι έφευγαν. Κι ένας -ένας οι Μοχάμεντ πέθαιναν όσο έβλεπαν κείνα τα πλοία να περνούν δίχως σωτηρία. Κι έμεινε ο Μοχάμεντ σαν Κεμάλ μόνος του επειδή “πικρές οι βουλές του Αλλάχ και σκοτεινές οι ψυχές των ανθρώπων” κι άλλα δε θυμάται να σας πει παρά μόνο πως ξύπνησε σε ένα νοσοκομείο της Μάλτας. Χάθηκαν οι άλλοι Μοχάμεντ. Έμεινε έρημος, μονάχος. Δεν τους έβαλαν στα βαπόρια τους οι ταξιδιώτες. Βούλιαξαν δίχως να τους βλέπει κανείς. Μονάχα ο Μοχάμεντ γλίτωσε για να μπορεί να πει την ιστορία των Μοχάμεντ. Των Μοχάμεντ που έβλεπαν τα πλοία να περνούν. Σαν στίχος τραγουδιού κείνος ο Μοχάμεντ που ρωτούσε “τι έγινε εκείνο το τρένο που έβλεπε τ’ άλλα τρένα να περνούν”. Τι έγινε εκείνο το βαπόρι που έβλεπε τ’ άλλα βαπόρια να περνούν; Κείνο με τους Μοχάμεντ. Πώς γίνηκε έτσι αυτός ο κόσμος; Τι πήγε τόσο χάλια; 
Καληνύχτα Κεμάλ, αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ
Καληνύχτα…