Το δημοτικό τραγούδι είναι η ανώνυμη δημιουργία που συνήθως έχει συλλογικό χαρακτήρα, είναι κοινό δημιούργημα και κτήμα, πνευματικό εργαλείο και τρόπος έκφρασης του λαού.
Στην αρχή, ένας αυτοσχέδιος λαικός δημιουργός, με στιχουργική επιδεξιότητα και αναπτυγμένο μουσικό αίσθημα, δημιουργεί από εσωτερική παρόρμηση κάποιους στίχους, προσαρμοσμένους σε μελωδία γνωστή ή που δημιουργεί ο ίδιος.
Αυτό ακριβώς που κάνει αυτός ο Σύριος πρόσφυγας μόλις πατά στην παραλία, μάλλον μετά το αεροδρόμιο, της Μυτιλήνης. “σπάει” και τραγουδάει για τον πόνο και το δράμα των συμπατριωτών του. “Αχ θάλασσα δώσε μας δύναμη. Κοίτα τι μας συμβαίνει. Μην στέλνεις τα κύματα εναντίον μας. Η ιστορία μας είναι λυπητερή” λέει ο Σύρος πρόσφυγας και συνεχίζει: “Τα δάκρυά μας μπορούν και σένα να πνίξουν. Αχ θάλασσα σταμάτα τα κύματα. Οι ζωές μας είναι σε αυτές τις βάρκες. Τα δάκρυά μας θα μπορούσαν να καλύψουν όλες τις θάλασσες του κόσμου”.
Στη συνέχεια επαναλαμβάνει το τραγούδι άλλος, προσαρμόζοντάς το στα δικά του συναισθήματα. Έτσι τροποποιημένο το παραλαμβάνει τρίτος κ.ο.κ. Με τον καιρό το όνομα του αρχικού δημιουργού ξεχνιέται και το τραγούδι μετουσιώνεται σε πνευματικό προϊόν της κοινότητας.
Να λοιπόν πως γράφονται τα δημοτικά τραγούδια
