Η υφυπουργός Εργασίας Δόμνα Μιχαηλίδου νομίζει πως στις 28 Οκτωβρίου γιορτάζουμε τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οπότε αντί για το έπος του 40 αναφέρθηκε στην αξία του εθελοντισμού.

Και θυμήθηκε, τρέχα γύρευε γιατί, τον Αϊνστάιν. Τρεις λαλούν και δυο χορεύουν. Διαβάστε και θαυμάστε.

Στην αρχή μάς λέει χρόνια πολλά (ευχαριστούμε!) και μετά μας αποκαλύπτει τι μας θυμίζει η εθνική μας εορτή: «όσο ποτέ τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και του εθελοντισμού». Πρώτο χτύπημα.

Και για ποιο πράγμα πολέμησαν στα αλβανικά βουνά το ’40 «οι παππούδες μας»; Σύμφωνα με τη Δόμνα Μιχαηλίδου, πολέμησαν για «ένα πλαίσιο καθημερινότητας όπου η προσφορά στο σύνολο ευτυχώς δεν απαιτεί βία και αίμα».

Και πώς πρέπει να τους τιμήσουμε; Εκείνους που θυσιάστηκαν στον ελληνοϊταλικό πόλεμο; Η Δόμνα έχει την απάντηση: «Υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο εθελοντισμός είναι όχι απλά κοινωνική προσφορά αλλά εθνική ευθύνη». Πάλι καλά που δεν είπε εταιρική ευθύνη.

Και κλείνει τη μνημειώδη δήλωσή της με μία ρήση, όπως σημειώνει, του Αϊνστάιν: «Είναι υποχρέωση κάθε ανθρώπου να δώσει πίσω στον κόσμο τουλάχιστον το ισοδύναμο αυτού που έχει πάρει απ’ αυτόν».

Ακολουθεί ολόκληρη η δήλωση γιατί δεν αξίζει να χάσουμε ούτε λέξη:

«Χρόνια πολλά! Σήμερα η εθνική μας εορτή μας θυμίζει όσο ποτέ τις αξίες της κοινωνικής προσφοράς και του εθελοντισμού. Με συγκίνηση θυμόμαστε τις θυσίες των παπούδων μας για την οικογένειά τους, την επόμενη γενιά, την πατρίδα τους. Θυσίες που διασφάλισαν σε εμάς ένα πλαίσιο καθημερινότητας όπου η προσφορά στο σύνολο ευτυχώς δεν απαιτεί βία και αίμα. Ας τους τιμήσουμε λοιπόν με τη σειρά μας υπενθυμίζοντας σε όλους ότι ο εθελοντισμός είναι όχι απλά κοινωνική προσφορά αλλά εθνική ευθύνη. “Είναι υποχρέωση κάθε ανθρώπου να δώσει πίσω στον κόσμο τουλάχιστον το ισοδύναμο αυτού που έχει πάρει απ’ αυτόν».

Τα καλύτερα βιογραφικά του κόσμου είναι εδώ. Και είμαστε ακόμα στο πρώτο τρίμηνο της Νέας Δημοκρατίας. Μόνο!