Διάβασα το δημοσίευμα  για την ταινία του Νίκου Κούνδουρου «Τα τραγούδια της φωτιάς». Η ταινία αποτυπώνει το κλίμα που επικρατούσε στην Ελλάδα το 1974 μετά την πτώση της Χούντας. Νομίζω ότι όλοι πρέπει να δουν την ταινία αυτή και ειδικά οι νεώτεροι που δεν έχουν ζήσει τα γεγονότα αυτά. Σημαντικό στοιχείο της ταινίας είναι η καταγγελία του Χρήστου Ρεκλείτη για τα βασανιστήρια που υπέστη στα κρατητήρια της Χούντας. Η καταγγελία ξεκινάει από το 60ο  λεπτό της ταινίας και είναι διάρκειας 8 περίπου λεπτών.

Τον Χρήστο Ρεκλείτη τον γνώρισα πριν την δικτατορία στο Σύλλογο Εργαζομένων Μαθητών Μέσης Εκπαίδευσης. Δημιούργησε τον σύλλογο και ήταν πρόεδρος στα πρώτα του χρόνια. Μαζί είμαστε στην Νεολαία της ΕΔΑ και τέλος στους Λαμπράκηδες  που διαλύθηκαν από την Δικτατορία (ο Χ. Ρεκλείτης υπήρξε ιδρυτικό μέλος).

Είχε ηγετικές και οργανωτικές ικανότητες και στάθηκε μπροστά στους αγώνες των μαθητών των νυχτερινών σχολείων, αργότερα ονομάστηκαν προς το ευγενέστερο… “Εσπερινά σχολεία”, για καλύτερη μόρφωση και στα χρόνια που η μετεμφιλιωτική δεξιά δυνάστευε τον τόπο μας αλλά και μετά επί Ένωσης Κέντρου. Την δύσκολη εκείνη περίοδο για την χώρα οι μαθητές των νυχτερινών σχολείων ήταν ίσως πολυπληθέστεροι των μαθητών των ημερησίων σχολείων.

Χαρακτηριστικά θυμάμαι πορεία που ξεκίνησε βράδυ μετά από συγκέντρωση στα προπύλαια του Πανεπιστημίου και που έφθασε στην πρωθυπουργική κατοικία στο Καστρί. Ο τότε πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου (παππούς του Γιωργάκη) δεν μας δέχτηκε και έστειλε τον Απόστολο Κακλαμάνη (που υπήρξε επίσης νυχτερινός μαθητής και μετά πρόεδρος της βουλής ) ως εκπρόσωπο του, να μας συναντήσει και να μας κατευνάσει.

Ο ΣΕMΜΕ υπήρξε κύτταρο πολιτισμού και διασκέδασης τα δύσκολα εκείνα χρόνια. Αξέχαστες θα μείνουν εκδρομές που διοργανώσαμε στην Σαλαμίνα, την Αίγινα, Διόνυσο, Ωρωπό κ.α. Στις εκδρομές οργανωνόταν θεατρικές εκδηλώσεις και παιχνίδια.  

Ο σύλλογος οργάνωνε χορευτικές και μουσικές εκδηλώσεις. Είχε οργανωθεί μεταξύ των νυχτερινών σχολείων και ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα.

Το θεατρικό τμήμα του συλλόγου, ανέβασε θεατρική παράσταση στο θέατρο Βεάκη με το έργο του Μενέλαου Λουντέμη «Ένα παιδί μετράει τ’ άστρα». Η παράσταση αυτή παίχτηκε σε πολλά μέρη της Ελλάδας από τον μαθητικό μας θίασο.  

Άνθρωποι της τέχνης και των γραμμάτων υπήρξαν νυχτερινοί μαθητές της περιόδου αυτής. Ενδεικτικά αναφέρω:

Τον Συνθέτη Λίνο Κόκοτο (επιτυχία του το τραγούδι «Μικρό παιδί» που το τραγούδησε ο Γ. Ζωγράφος).

Τον συνθέτη Νότη Μαυρουδή ( γνωστό του έργο η μελοποίηση του ποιήματος του Ο. Ελύτη το «Άσμα ηρωικό και πένθιμο για τον χαμένο ανθυπολοχαγό της Αλβανίας»), τον συμμαθητή μου στο ίδιο θρανίο Γιώργο Τζέρμπο που, από εργάτης στην κεντρική αγορά κρεάτων, έγινε ηθοποιός και βασικό μέλος του περιφερειακού θεάτρου Ηπείρου, τον Νίκο Τσαγκρή δημοσιογράφο που εργάστηκε σε σημαντικές θέσεις διαφόρων εφημερίδων, και τελευταία αρχισυντάκτης και χρονογράφος στο Έθνος, απ’ όπου και απελύθη γιατί δεν συνεμορφώθη… προς τας υποδείξεις.

Ο Χρήστος Ρεκλείτης ήταν σημαντικός συντελεστής της προσπάθειας αυτής. Από  τα ηγετικά στελέχη της Αριστεράς στην προδικτατορική περίοδο  και μέλος του αντιδικτατορικού αγώνα, φυσικό ήταν το δικτατορικό καθεστώς να θελήσει να τον εξοντώσει .

*Ο Δημήτρης Ζαχαριάδης είναι επ. Σχολικός  Σύμβουλος Μαθηματικών Νομού Λέσβου