Όλη αυτή η ιστορία με τα φτιαχτά έως ανύπαρκτα πτυχία και τους ποικίλους σικέ τίτλους σπουδών, που εκθέτουν διάφοροι κυβερνητικοί τύποι του επιτελικού μας κράτους και τους εκθέτουν (αδιάφορο αν τους πειράζει ή όχι· νομίζω πάντως πως αν τους πείραζε, δεν θα το έκαναν, αλλά αυτό είναι κυρίως θέμα ηθικής τάξεως, όχι… κανονικότητας· με την κανονικότητα βολεύεται το πράγμα…), όλη ετούτη η ιστορία λοιπόν, μου θυμίζει την κωμωδία του Θεάτρου Σκιών, γνωστού και ως Μπερντέ: «Ο Καραγκιόζης Γιατρός».
Παρουσιάζεται, ντυμένος γιατρός, στο σαράι να εξετάσει τη βεζυροπούλα (από τις καλύτερες κωμωδίες του). «Είσαι γιατρός;» τον ρωτάει ο βεζύρης. «Είμαι, πολυχρονεμένε», απαντάει ο Καραγκιόζης. Διστακτικός ο βεζύρης· η εμφάνιση δεν πείθει για γιατρό. «Έχεις δίπλωμα, βρε;» επιμένει ο βεζύρης. Και ο δαιμόνιος Καραγκιόζης, ο ανεπανάληπτος: «Και δίπλωμα έχω, πολυχρονεμένε, και πάπλωμα…».
Τι τα θέλουμε! Πτυχίο, είδα στα λεξικά, είναι το υποκοριστικό της πτυχής. Πολλές πτυχές έχει η ιστορία. Όσο τη σκαλίζεις, ανακαλύπτεις τη σάρα και τη μάρα και το κακό συναπάντημα. Που συναπάντημα θα πει: μην του τη βαρέσει κανενού και ψάχνει να βρει τα πτυχία σου και πόθεν έσχες ταύτα. Εκεί – και καθώς το πτυχίο είναι υποκοριστικό – θα βρει και πτυχία… υποκοριστικά.
Πώς λέμε Μπάμπη τον Χαράλαμπο και Κούλη τον Κυριάκο; Θα βρει και πτυχία του Μπάμπη και του Κούλη. Ή του Τάτση – Μήτση – Κώτση. Δεν πά’ να ’σαι και υφυπουργός. Άμα την έχεις κάνει την κουτσουκέλα, θα είσαι ένας υφυπουργός κουτσουκέλα. Ε, και; Έσταζε η ουρά του γαϊδάρου!
Το θλιβερό είναι αυτό που είδα στις διαδικτυακές εξερευνήσεις μου περί πτυχίου (λέξης): «Δεν ξέρω τι είναι πιο τραγικό. Ότι δεν έχω πάρει ακόμα πτυχίο ή ότι πήγα για καφέ και η σερβιτόρα είχε μεταπτυχιακό»…