Παρά τις διακρίσεις, την εκμετάλλευση και τη βία, οι μετανάστες και τα παιδιά τους αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Ας σκεφτούμε μόνο ότι ο Γιάννης Αντετοκούνμπο είναι πρότυπο για χιλιάδες νέα παιδιά.
Την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές η Εθνική Ελλάδας έχει μόλις θριαμβεύσει επί της Εθνικής Ουκρανίας με 99-79, σφραγίζοντας πανηγυρικά την πρόκρισή της στον επόμενο γύρο του Ευρωμπάσκετ. Μεγάλος πρωταγωνιστής και σε αυτό το ματς ο Γιάννης Αντετοκούνμπο, οποίος πέτυχε 41 πόντους παρά το πολύ σκληρό παιχνίδι των Ουκρανών απέναντί του.
Όπως ήταν αναμενόμενο, τα αθλητικά sites δεν φείδονται επιθέτων για να εξάρουν την απόδοση των Ελλήνων μπασκετμπολιστών. Το “διαστημικός Γιάννης” ίσως είναι το πιο… μετριοπαθές! Αντίστοιχο πανηγυρικό κλίμα καταγράφεται στα social media -όπως ήταν επίσης αναμενόμενο. Έχει ενδιαφέρον δε ότι για την Εθνική μπάσκετ εκφράζονται και πολίτες που δεν δείχνουν ανάλογο ενδιαφέρον για το ποδόσφαιρο ή για τα σπορ γενικά.
Συμπατριώτες μεταναστευτικής καταγωγής
Όλες αυτές τις μέρες που η Εθνική τα πάει περίφημα, τα απαξιωτικά σχόλια είναι απολύτως περιθωριακά και περιορίζονται στους γνωστούς ακροδεξιούς ρατσιστικούς κύκλους. Ήταν οι ίδιοι κύκλοι που επιχείρησαν να φτιάξουν κλίμα, διακινώντας το hashtag #not_my_national_team, αλλά η προσπάθειά τους έπεσε στο κενό. Αυτή η ομάδα είναι η Εθνική των Ελλήνων μπασκετόφιλων. Δεν χωρά πια αμφιβολία επ’ αυτού.
Όπως δεν χωρά αμφιβολία πια για το αν είναι Έλληνες οι Γιάννης, Θανάσης και Κώστας Αντετοκούνμπο. Η ίδια η ζωή, δηλαδή, επίλυσε τη διένεξη που είχε ξεσπάσει σχετικά με τη χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής. Υπενθυμίζεται ότι στη χορήγηση ιθαγένειας στα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής (τη λεγόμενη «δεύτερη γενιά») δεν είχε εναντιωθεί σθεναρά μόνο η Ακροδεξιά, αλλά και η Νέα Δημοκρατία.
Ο τρόπος που το κοινό έχει αγκαλιάσει την Εθνική μπάσκετ και πανηγυρίζει τις επιτυχίες της δείχνει εμμέσως πλην σαφώς την αποδοχή της αντίληψης ότι μια χαρά Έλληνας μπορείς να είσαι και οι γονείς σου να έχουν έρθει στην Ελλάδα από το εξωτερικό. Όπως επίσης ότι μια χαρά Έλληνας μπορείς να είσαι και να μην είσαι λευκός. Βεβαίως, αυτά θα έπρεπε να είναι αυτονόητα και να μη χρειάζεται να σχολιαστούν. Το ξέρουμε όμως ότι για την ελληνική κοινωνία μόνο αυτονόητα δεν ήταν.
Το σύμβολο
Η παρατήρηση για την Εθνική μπάσκετ επουδενί σημαίνει ότι έχουμε τελειώσει με τον ρατσισμό και την ξενοφοβία -αντιθέτως. Η κυβέρνηση ακολουθεί την πλέον σκληρή πολιτική απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, κάτι που την καθιστά διαρκώς υπόλογη για παραβιάσεις της διεθνούς νομιμότητας και των ανθρώπινων δικαιωμάτων. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι αυτή η άτεγκτη πολιτική έχει απήχηση και σε πολίτες πέρα από το χώρο της Νέας Δημοκρατίας.
Την ίδια στιγμή όμως, γινόμαστε μάρτυρες και της αντίστροφης κοινωνικής κίνησης. Οι μετανάστες που ήδη βρίσκονται για χρόνια στην Ελλάδα, καθώς και τα παιδιά μεταναστευτικής καταγωγής, εντάσσονται ολοένα και περισσότερο στον κοινωνικό ιστό, μετασχηματίζοντας την ελληνική κοινωνία.
Παρά τις διακρίσεις, την εκμετάλλευση και τη βία, οι μετανάστες και τα παιδιά τους αποτελούν αναπόσπαστο τμήμα της Ελλάδας του 21ου αιώνα. Είναι εδώ και θα μείνουν, είναι οι νέοι συμπατριώτες. Η παρουσία τους αλλάζει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε γενικά την ιδιότητα του πολίτη και τη συμμετοχή στην πολιτική κοινότητα του ελληνικού έθνους.
Ας σκεφτούμε μόνο ότι ο πιο διάσημος Έλληνας της εποχής μας είναι μαύρος και μεταναστευτικής καταγωγής, κάτι που δεν θα μπορούσε να το φανταστεί κανείς πριν τριάντα χρόνια. Ας σκεφτούμε επίσης ότι ο Γιάννης είναι πρότυπο για χιλιάδες νέα παιδιά.
Η κοινωνία πολλές φορές προχωράει σε πείσμα όσων εμπορεύονται το μίσος και την προκατάληψη.