Η Καϊλή δεν είναι ούτε δεξιά ούτε σοσιαλίστρια. Κατατάσσεται σε ένα πολιτικό είδος που ανθεί τα τελευταία χρόνια, το είδος των “ακροκεντρώων”.
Δεν γνωρίζουμε αν η Εύα Καϊλή είναι λαμόγιο που διεφθάρη από τα πετροδόλαρα του Κατάρ. Θα το πουν οι Βέλγοι εισαγγελείς.
Αυτό που προκαλεί γέλια είναι η χτεσινή «αντιδικία» μεταξύ ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για το τι είναι (ήταν) η ευρωβουλευτής. Ο Νίκος Ανδρουλάκης είπε ότι ήταν «Δούρειος Ίππος της ΝΔ». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε ότι «ήταν επί πολλά χρόνια στενά συνδεδεμένη με τον κ. Ανδρουλάκη».
Το περίεργο είναι ότι και οι δύο έχουν δίκιο:
Η Καϊλή ασφαλώς ήταν ΠΑΣΟΚ. Έχει διατελέσει βουλευτής και ευρωβουλευτής του. Όμως, τα τελευταία χρόνια η πολιτική συμπεριφορά της προσιδίαζε σε στέλεχος της ΝΔ. Δεν έκρυβε τη συμπάθειά της για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και άκουγε καλά λόγια από υπουργούς και στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, με πρώτον τον ανιψιό του Γρηγόρη Δημητριάδη πριν τον φάνε οι κοριοί!
Στην πολιτική πιάτσα ήταν κοινό μυστικό ότι η Καϊλή ήταν προ των πυλών της ΝΔ. Απλώς την πρόλαβαν οι Βέλγοι εισαγγελείς…
Όμως, ο κ. Ανδρουλάκης άργησε πολύ. Δεν έγινε ξαφνικά «Δούρειος Ίππος της ΝΔ» η Καϊλή επειδή έσκασε το σκάνδαλο με το Κατάρ. Η κυρία αυτή υπονόμευε ανοιχτά βασικές επιλογές του ΠΑΣΟΚ(στο οποίο υποτίθεται ότι ανήκε) και του ίδιου του αρχηγού του. Από την πρώτη στιγμή υποβάθμισε την καταγγελία για την παρακολούθησή του και συντάχθηκε με την αντίπαλη ομάδα του Ευρωκοινοβουλίου, προσπαθώντας να μη διερευνηθεί το θέμα. Τελευταίο «κατόρθωμά» της ήταν η δήλωση ότι το Κατάρ ήταν πρωτοπόρο στα εργασιακά δικαιώματα!
Παρόλα αυτά, ο κ. Ανδρουλάκης επέλεξε μια στάση ισορροπίας. Ενώ όλοι στο ΠΑΣΟΚ γνώριζαν την υπονομευτική δράση της και προεξοφλούσαν ότι θα μεταπηδούσε στη ΝΔ, ο πρόεδρος του κόμματος αρκέστηκε σε ήπιες δηλώσεις αποδοκιμασίας. Η χτεσινή δήλωσή του ότι από τον Σεπτέμβριο είχε αποφασίσει να μην την τοποθετήσει ξανά στο ευρωψηφοδέλτιο είναι όψιμη. Ποτέ δεν την ανακοίνωσε.
Επί της ουσίας, η Καϊλή δεν είναι ούτε δεξιά ούτε σοσιαλίστρια. Κατατάσσεται σε ένα πολιτικό είδος που ανθεί τα τελευταία χρόνια, το είδος των «ακροκεντρώων». Πρόκειται για πολιτικά πρόσωπα που αυτοπαρουσιάζονται ως «κεντρώοι»(προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ), αλλά στην πράξη ταυτίζονται με επιλογές και πολιτικές της ΝΔ . Το «είδος» αυτό «επωάστηκε» την περίοδο 2012-2014 κατά τη συγκυβέρνηση των δύο κομμάτων, αναπτύχθηκε περισσότερο μετά την εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην ηγεσία της ΝΔ και διατηρείται σε όλη τη διάρκεια της κυβερνητικής του θητείας. Αυτή η κατηγορία πολιτικών προσώπων εκπροσωπείται και σήμερα στο ΠΑΣΟΚ. Ο κ. Ανδρουλάκης το γνωρίζει. Όμως, όπως έδειξε και η περίπτωση Καϊλή, οι αντιδράσεις του είναι βραδυφλεγείς.
Η εισαγγελική έρευνα θα δείξει αν και πόσο διεφθαρμένη ήταν η Καϊλή. Όμως, οι Λατίνοι κάτι ήξεραν επ’ αυτού: «Corruptio optimi pessima»(η διαφθορά των αρίστων είναι η χειρότερη).
Κι επειδή όλοι αυτοί δεν πέφτουν από τον ουρανό, ο Τζόρτζ Όργουελ το έχει πει έτσι: «Οι λαοί που εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς δεν είναι θύματα αλλά συνένοχοι»…