Λοιπόν. Αυτός ήταν ο πολυδιαφημισμένος ανασχηματισμός. Δύο μήνες τον ακούμε, επιτέλους τον είδαμε.
Τον είχε ανακοινώσει ο Μητσοτάκης, τον είχαν επιβεβαιώσει ο Πέτσας και ο Γεραπετρίτης, αλλά όλο κάτι συνέβαινε και δεν γινόταν.
Διότι ο Σαμαράς απαιτούσε να μην πειραχτεί κανένας δικός του, να υπουργοποιηθούν μερικοί δικοί του ακόμα και να πάει η Κεραμέως στο υπουργείο Δικαιοσύνης.
Τελικά, μετά το πραξικόπημα εις βάρος της Τουλουπάκη, ο Σαμαράς μάλλον δεν φλέγεται τόσο για το υπουργείο Δικαιοσύνης, οπότε ο Μητσοτάκης τού έδωσε δύο υφυπουργεία.
Η Ζωή Ράπτη, δικηγόρος ειδικευμένη σε περιβαλλοντικά θέματα και πρώην αντιδήμαρχος Ψυχικού, ανέλαβε υφυπουργός Υγείας, αρμόδια για θέματα ψυχικής υγείας.
Ο Πέτσας είπε ότι με την τοποθέτηση αυτή επιδιώκεται η οργανωτική ενίσχυση του υπουργείου Υγείας.
Και το κυβερνητικό νον πέιπερ το διατύπωσε ακόμα πιο ασυνάρτητα:
«Η αποτελεσματική διαχείριση των αυξημένων κοινοτικών πόρων δίνουν ισχυρό ρόλο στα χαρτοφυλάκια Οικονομικών και Ανάπτυξης. Όπως και η υγειονομική κρίση, ταυτόχρονα με το σχέδιο για το νέο ΕΣΥ οδηγούν στην οργανωτική τόνωση του υπουργείου Υγείας».
Αυτό το ασύντακτο πράμα έπαιξε αυτούσιο σε 500 σάιτ. Χωρίς κανείς να μπει στον κόπο να διορθώσει τα ρήματα που είναι στον πληθυντικό, ενώ τα υποκείμενα είναι στον ενικό.
Και χωρίς κανείς να ρωτήσει τι σχέση έχει το υφυπουργείο Υγείας για θέματα ψυχικής υγείας με την πανδημία.
Και ποιο ακριβώς είναι το «σχέδιο για νέο ΕΣΥ».
Και γιατί «η υγειονομική κρίση ταυτόχρονα με το σχέδιο για το νέο ΕΣΥ» κατέστησαν αναγκαία την ανάθεση του τομέα της ψυχικής υγείας σε μια υφυπουργό εντελώς άσχετη με το αντικείμενο.
Αλλά τέλος πάντων, μην είμαστε τόσο απαιτητικοί όσον αφορά στη δημοσιογραφική επάρκεια της λίστας Πέτσα.
Άλλη παρατήρηση: Θυμάστε τον υφυπουργό Δικαιοσύνης Δ. Κράνη, τέως αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου και διευθυντή της Σχολής Δικαστών;
Είναι αυτός που παραιτήθηκε το περασμένο Σάββατο, γιατί, μετά από έναν συνεχή πόλεμο που είχαν εξαπολύσει εναντίον του τα «Παραπολιτικά» του Κουρτάκη, θυμήθηκε ότι έχει αφήσει ένα σύγγραμμα στη μέση και φεύγει από την κυβέρνηση για να το τελειώσει.
Δεν ξέρουμε γιατί εξαπολύθηκε αυτός ο πόλεμος στον υφυπουργό Δικαιοσύνης, αλλά κάτι μπορούμε να φανταστούμε.
Έκτοτε πάντως, δεν έγινε η παραμικρή αναφορά σε αυτόν ούτε βρήκε κανείς αξιοπερίεργο το πώς ένας εκδότης τρώει έναν υφυπουργό Δικαιοσύνης.
Λοιπόν. Η θέση του Κράνη, παρά τις «διορθωτικές κινήσεις» που έγιναν στην κυβέρνηση, δεν συμπληρώθηκε.
Έτσι, στην πολιτική ηγεσία του υπουργείου Δικαιοσύνης παραμένει μόνος του ο υπουργός Τσιάρας. Ο οποίος είναι ιατρός μικροβιολόγος.
Και αυτό συμβαίνει για πρώτη φορά από συστάσεως του ελληνικού κράτους. Να μην υπάρχει στο υπουργείο Δικαιοσύνης κάποιος σχετικός με τα νομικά.
Το πιο σοβαρό όμως είναι αυτό που ακούγεται στα παρασκήνια: ότι για τη θέση του Κράνη υπήρξε πόλεμος για το ποιος θα καταφέρει να βάλει τον δικό του.
Και τελικά ο Μητσοτάκης, που είναι θαρραλέος και αποφασιστικός ηγέτης, προτίμησε να αφήσει τη θέση κενή.
Ανοίγουμε μια παρένθεση και πάμε σε κάτι εντελώς άσχετο. Μια χώρα της υποσαχάριας Αφρικής πήρε μια βοήθεια 32 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Ο πρωθυπουργός της αφρικανικής αυτής χώρας αναθέτει σε έναν πολιτικό που ήταν πάντοτε έμπιστος της οικογένειάς του να παραλάβει τα χρήματα αυτά και να τα διανείμει σε επιχειρηματίες.
Όλοι οι κακοπροαίρετοι υπέθεσαν αμέσως ότι ο οικογενειακός φίλος χρειάζεται επειδή κάποια από τα χρήματα τα οποία θα μοιραστούν σε επιχειρηματίες πρόκειται να γυρίσουν πίσω υπό μορφή μίζας.
Αρα χρειάζεται κάποιος πολύ έμπιστος στη διαχείριση.
Αλλά αυτό κανείς δεν μπορεί να το αποδείξει. Μπορείς να είσαι σίγουρος ότι δεν θα πέσουν μίζες μόνο αν υπάρχουν αυστηροί κανόνες διαφάνειας. Αλλά στην υποσαχάρια Αφρική δεν έχουν.
Ευτυχώς, εμείς είμαστε στην Ευρώπη.
Επιστρέφουμε στον ανασχηματισμό. Ο Άδωνις έχασε την αρμοδιότητα για ιδιωτικές επενδύσεις και συμπράξεις δημοσίου – ιδιωτικού τομέα. Τις πήρε ο Παπαθανάσης, που αναβαθμίστηκε σε αναπληρωτή υπουργό.
Και έτσι ο Άδωνις μένει με κάτι αγορανομίες και κάτι πατάξεις του παραεμπορίου. Τον πετσόκοψε.
Βασικά, θα τον πετσόκοβε και άλλο αλλά δεν ήθελε να δημιουργηθούν θέματα με τον Σαμαρά.
Και επιπλέον τον θέλει στην κυβέρνηση για να γυρνάει στα κανάλια και να δίνει παραστάσεις.
Τελευταίο αλλά όχι έσχατο: η τοποθέτηση Τσακλόγλου στο υφυπουργείο Εργασίας, με αρμοδιότητα το ξήλωμα της κοινωνικής ασφάλισης.
Μπαίνει μπροστά το σχέδιο που είχαμε αποκαλύψει προεκλογικά. Τεράστια μπίζνα.
Γι’ αυτό έχει ξεκινήσει μια παραπλανητική συζήτηση. Ότι είναι κεντροαριστερός, ότι ο Μητσοτάκης συσπειρώνει ανθρώπους από όλο το πολιτικό φάσμα και τέτοια.
Στο ασφαλιστικό θα γίνει η μεγάλη επίθεση. Ετοιμαστείτε.