Την καθηγήτρια Ιατρικής Αθηνά Λινού πρότεινε χθες στη Βουλή ο Αλέξης Τσίπρας ως υπουργό Υγείας κοινής αποδοχής, στο πλαίσιο ενός εξάμηνου προγράμματος αντιμετώπισης του κορονοϊού. Οι επιστημονικές περγαμηνές της και η τωρινή προσπάθειά της -ως μέλους της Επιτροπής Ειδικών- στον κοινό αγώνα είναι γνωστές. Εμείς και οι συμμαθήτριές της θα εντρυφήσουμε στα γυμνασιακά της χρόνια στην Καρδίτσα κατά τις ταραγμένες μετεμφυλιακές δεκαετίες του 1950 και του 1960.

Η Αθηνά -έτσι τη φώναζαν και τη φωνάζουν- ήταν η καλύτερη μαθήτρια της τάξης, παραστάτης και σημαιοφόρος του Γυμνασίου Θηλέων στις παρελάσεις των εθνικών επετείων. Διάβαζε πάρα πολύ, αλλά δεν ήταν «φυτό». Είχε από τότε κοινωνικές ανησυχίες. Επαιρνε μέρος σε όλες τις μαθητικές απεργίες και διαμαρτυρίες, χωρίς βέβαια να είναι ο πρωτεργάτης. Αλλά, όπως διηγούνται οι συμμαθήτριές της, ποτέ δεν ενέδωσε σε πιέσεις γυμνασιαρχών και καθηγητών (το βαθύ κράτος και το Σπουδαστικό της Ασφάλειας ήταν τότε στο φόρτε τους) να «καταδώσει» πρωταίτιους δήθεν ταραχών. Πατέρας της, ο Παπαδημητρίου ή Βλαχιώτης, που διατηρούσε τον μεγαλύτερο και κεντρικότερο φούρνο της Καρδίτσας. Ανθρωπος φιλήσυχος και νομοταγής, «της Εκκλησίας», υπεράνω υποψίας πολίτης για τις νόρμες της εποχής. Μόνο που το βράδυ μεταμορφωνόταν. Λίγο πριν κλείσει τον φούρνο του πολλές «σκιές» έμπαιναν μέσα και έβγαιναν προσεκτικά με υπό μάλης μια φραντζόλα ή μια κουλούρα ψωμί. Ηταν όλες γυναίκες και παιδιά εξορίστων και φυλακισμένων, για να ζήσουν με το δωρεάν ψωμί του Βλαχιώτη τις οικογένειές τους.

Ο Βλαχιώτης είχε τον κατάλογό τους. Τον ίδιο κατάλογο είχε και ο πρόεδρος των Αναπήρων Πολέμου Καρδίτσας, Δημ. Μέλος. Αυτός για να δίνει κρυφά και δωρεάν στους κατατρεγμένους ρούχα και παπούτσια που έστελνε η τότε «αμερικανική βοήθεια». Δεν τους ανακάλυψαν ποτέ. Ετσι, από τέτοιους γονείς και ανθρώπους μάς προέκυψε η Αθηνά της επιστήμης και της αλληλεγγύης, που δεν θα μπορούσε ποτέ να την κάνει υπουργό ο κ. Μητσοτάκης.