ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Απόψεις Δεύτερο Θέμα

Η Ελλάδα στα χρόνια της πανούκλας

Αντα Ψαρρά

Νωρίς άρχισε φέτος το κυνήγι  σταμάτησαν βλέπετε τα πολλά κρύα κι έτσι τα ανυποψίαστα θηράματα βγάζουν έξω στον ήλιο τα μικρά τους για να ζεσταθούν. Το κυνήγι ξαναγίνεται σήμερα το πιο δημοφιλές άθλημα στην Ελλάδα. 

Από τα εύκολα, πολυπληθή και ντόπια θηράματα: ορτύκια, πέρδικες, πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία,αγριογούρουνα, κομμουνιστές, Εβραίοι, τεντυμπόιδες, τσιγγάνοι, λαγοί, αναρχικοί,  δημοκράτες, φοιτητές, αιρετικοί, ομοφιλόφιλοι, λεπροί κλπ. το κυνήγι διευρύνθηκε στις μέρες μας αποκτώντας πλέον μια… διεθνή διάσταση.  

Με το φτηνό υλικό του μίσους και του φόβου γίνεται η γόμωση στις σφαίρες αφού πρώτα -όπως πάντα- οι πρόθυμοι ξεκινούν από το κυνήγι της …είδησης με τη διασπορά πανικού. Κι έτσι το κυνήγι ξεκίνησε ξανά τις δεκαετίες της ανάπτυξης: Αλβανοί, Πόντιοι, Πακιστανοί, Βούλγαροι και φτωχοί μετανάστες που έφταναν εδώ και δούλευαν για ένα κακοπληρωμένο κομμάτι ψωμί ενώ δίπλα κάποιοι θησαύριζαν και χρεοκοπούσαν τη χώρα. 

Οι σύγχρονοι κυνηγοί, οπαδοί άμεσα ή έμμεσα των διωγμών, των στρατοπέδων συγκέντρωσης και των ανελέητων πογκρόμ ξεκίνησαν νύχτα και μέρα το νέο κυνήγι βγαίνοντας από τα θαλάμια τους…μυρίζοντας το φρέσκο κρέας. 

Κι έφτασαν μετά οι πρόσφυγες των πολέμων και της φτώχειας γαντζώθηκαν στα νησιά και στα σύνορα αναζητώντας ελπίδα. Κι άρχισε ξανά το κυνήγι δειλά στην αρχή ξεδιάντροπα στη συνέχεια. Κι όπως πάντα  προηγήθηκε  η διασπορά τρόμου, προηγήθηκε η Είδηση!  

Και τώρα; Τώρα μιλούν ακόμα και τα όπλα, τώρα μιλούν τα φράγματα και οι αποτροπές. Τώρα δεν μιλάει πια ο Αιλάν ή το πνιγμένο κοριτσάκι που έσβησε στα νερά του Αιγαίου, δεν μιλούν τα άψυχα κορμιά των νεαρών προσφύγων που βρέθηκαν στα οικόπεδα του Εβρου.  

Τώρα δεν μιλάει κανείς κι ακούγεται κυρίαρχη η φωνή του «αρχηγού» και των εξαπτέρυγων γύρω του να κατηγορούν με ψέμματα ακόμα και για την νέα επιδημία τους πρόσφυγες, να σπέρνουν φόβο και πανικό, να μετράνε πόσοι απελπισμένοι θέλουν να ζήσουν δίπλα μας, να σφραγίζουν την ελπίδα τους.  

Η ανθρώπινη ασπίδα που κάποιοι «μεγαλοκυνηγοί»  έσπρωξαν να σταθεί ανάμεσα στα σύνορα μοιάζει σήμερα με μια τεράστια ιχθυοκαλλιέργεια όπου μπορεί ο καθένας να κυνηγήσει εύκολα μια τρομαγμένη τσιπούρα. 

Η Ελλάδα επιστρέφει ξανά στα χρόνια της πανούκλας