Μιλώντας χθες Στο Κόκκινο, ο επικεφαλής της Κ.Ο. του ΚΙΝ.ΑΛΛ. Μιχάλης Κατρίνης κατέκρινε τις συμφωνίες Μητσοτάκη για τα Ραφάλ και τις φρεγάτες, με τα ίδια πάνω κάτω επιχειρήματα που ακούστηκαν και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Ότι δηλαδή η Τουρκία παράγει πάμφθηνα δικά της drones και εμείς αναγκαζόμαστε να σηκώνουμε πανάκριβα μαχητικά για την αναχαίτισή τους. Και ότι οι φρεγάτες δημιουργούν 2.000 θέσεις εργασίας στη Γαλλία, αλλά καμία στην Ελλάδα, τη στιγμή που όλες οι προηγούμενες παραγγελίες πολεμικών πλοίων έχουν εκτελεστεί στα ελληνικά ναυπηγεία.

Με όλα αυτά τα επιχειρήματα ο ΣΥΡΙΖΑ, πολύ επιφυλακτικός, ψήφισε «παρών» στη Βουλή. Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. ψήφισε υπέρ. Στο Κόκκινο, ο κ. Κατρίνης επικαλέστηκε ένα σχήμα, ότι ο Πούτιν απειλεί να εισβάλει στην Ουκρανία και οι πολίτες πρέπει να έχουν αίσθημα ασφαλείας. Στη Βουλή, στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τα εξοπλιστικά, αλλά και στον προϋπολογισμό, το ΚΙΝ.ΑΛΛ. έλεγε αντίστοιχες λαϊκίστικες γενικότητες περί εθνικής ομοψυχίας σε θέματα που η επί της ουσίας επιχειρηματολογία του δεν μπορούσε να στηρίξει τη θετική ψήφο. Αλλά ψήφισε υπέρ, δίνοντας μάλιστα στον Μητσοτάκη την ευκαιρία να διακρίνει ένα μέτωπο των εθνικώς σκεπτομένων δυνάμεων.

Το ΚΙΝ.ΑΛΛ. είναι ένα κόμμα που έχει περάσει την εμπειρία να έχει καταδικασμένους κορυφαίους υπουργούς του για διαφθορά. Και έχει αναγκαστεί να τους στηρίξει και έχει πληρώσει κόστος. Κατοχυρώθηκε ως κόμμα της μίζας και της αρπαχτής. Αφέθηκε μάλιστα η Ν.Δ. στο απυρόβλητο και κάνει ο Μητσοτάκης τώρα προσωπική εξοπλιστική πολιτική

Γνωρίζει η ηγεσία του ΚΙΝ.ΑΛΛ. ότι και τότε, με τους Τσοχατζόπουλους, επίκληση του εθνικού συμφέροντος γινόταν. Δεν έχει διδαχθεί τίποτα άραγε το ΚΙΝ.ΑΛΛ. από το παρελθόν; Έχει βαρίδια και δουλείες από το παρελθόν που του υπαγορεύουν στάση; Ή παραμένει τέτοιου είδους κόμμα, των «τσοχατζόπουλων»;