Καταγράφω τα παρακάτω και να δούμε αν θα επαληθευτούν (όπως πιστεύω) ή θα διαψευστούν από την πραγματικότητα.
-Ο Καραμανλής είπε όσα είπε στα Ανώγεια για να τα έχει καλά με τη συνείδησή του, όχι για να ρίξει τον Μητσοτάκη. Θα μπορούσε να τον ρίξει με ένα… νεύμα, όπως θα μπορούσε και να είχε αποτρέψει την εκλογή του. Όμως βαριέται θανάσιμα όχι μόνο να οργανώσει κίνηση ανατροπής Μητσοτάκη, αλλά και να πάει από το σαλόνι μέχρι την κουζίνα. Αν δε βαριόταν τόσο, θα είχε μείνει αρχηγός μετά την ήττα του 2009 (κανείς δε θα διανοούνταν να ρίξει τον άνθρωπο που οδήγησε τη ΝΔ σε δύο συνεχόμενες νίκες ύστερα από 11 χρόνια στην αντιπολίτευση), θα υπερασπιζόταν το όποιο έργο της κυβέρνησής του αντί να κάνει… αφωνία και, κυρίως, θα είχε αποδεχτεί να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας το 2015, όταν τον παρακαλούσαν.
-Οι Καραμανλικότεροι του Καραμανλή, με προεξάρχοντα τον Αντώναρο, μετατρέπουν τις επιθυμίες τους σε «πληροφορίες». Δυστυχώς, ο «θεός» τους βαριέται που ζει, και βαριόταν ήδη από την πρώτη τριετία της κυβέρνησής του, με αποτέλεσμα τον οικονομικό εκτροχιασμό της χώρας.
-Οι καραμανλικοί βουλευτές της ΝΔ ενδιαφέρονται μόνο για το πώς θα μπορέσουν να επανεκλεγούν. Σε ποιο κόμμα; Στη μητσοτακική ΝΔ, καλώς ή κακώς αυτό είναι το κόμμα τους σήμερα. Αυτό το κράμα Σημιτισμού, Ακροδεξιάς, Παρακράτους και Ολιγαρχών. Ποιοι θα ψηφίσουν ΝΔ στις επόμενες εκλογές; Οι ακροκεντρώοι, οι ακροδεξιοί αδωνίστας και οι μητσοτακικοί λαμογίστας. Συνεπώς, οι καραμανλικοί βουλευτές ξέρουν ότι δεν μπορούν να διαρρήξουν τους δεσμούς τους με τον σημερινό αρχηγό, όσο κι αν τον θεωρούν ανήθικο, διεφθαρμένο και καταστροφικό.
-Ο Ανδρουλάκης κερδίζει τη συμπάθεια ως άνθρωπος που παρακολουθούνταν, έχει όμως τεράστιο εγγενές πρόβλημα στο κόμμα του: Το μισό είναι μητσοτακικότερο του Μητσοτάκη. Τι θα τους κάνει όλους αυτούς; Θα τους διώξει; Τα μισά στελέχη του είναι διεφθαρμένα και ομνύουν στον σημιτομητσοτακισμό. Πώς συνυπάρχουν στο ίδιο κόμμα Λοβέρδος και Καστανίδης; Εδώ δε μιλάμε για «τάσεις». Μιλάμε για τα άκρα αντίθετα.
-Ο ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει να είναι ένα retardé κόμμα ασθενών αντιδράσεων. Λειτουργεί σε όλα με χρονοκαθυστέρηση, πέραν των 4-5 στελεχών που αποτελούν τις εξαιρέσεις οι οποίες επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Θα συνεχίσουν να πηγαίνουν με τον σταυρό στο χέρι κόντρα σε μία αδίστακτη Δεξιά. Θα συνεχίσουν να στέλνουν στα κανάλια υπνωτισμένους βουλευτές, που, την ώρα που οι δεξιοί υπουργοί «πυροβολούν», εκείνοι θα προσπαθούν να ξεμπερδέψουν τη γλώσσα τους από τα σαρδάμ και να αρθρώσουν μισή κουβέντα. Κακά τα ψέματα. Τριάμισι χρόνια στην αντιπολίτευση, ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να αναδείξει ούτε έναν νέο λαμπερό πολιτικό, ούτε ένα επικοινωνιακό «αστέρι». Άρα, ξανά μανά: Ένας Τσίπρας μόνος του. Και, ως τώρα, χωρίς μία μεγάλη πολιτική κίνηση – ματ, χωρίς μία έκπληξη που να ανατρέπει το πολιτικό σκηνικό. Χωρίς ένα σύνθημα που να εμπνέει: Από το «Πρώτη φορά Αριστερά» που κινητοποίησε έναν ολόκληρο λαό περάσαμε στο «προοδευτική κυβέρνηση» το οποίο αποπνέει ανεμπνευστιά και λήθαργο.
-Υπάρχουν δύο πραγματικότητες – υπάρχουν δύο Ελλάδες: Η μία μπαίνει στα social media, ενημερώνεται, μαθαίνει τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου, έχει καταλάβει ότι αυτός ο πρωθυπουργός κυβερνάει με όρους μαφίας. Η άλλη Ελλάδα, ενημερωμένη από τον Αυτιά, τον Καμπουράκη, τον Πορτοσάλτε, τους διεφθαρμένους υπαλλήλους των διεφθαρμένων ολιγαρχών. Η Αριστερά χαίρεται που πολλοί έχουν κλείσει τις τηλεοράσεις τους, παραβλέποντας ότι πολλοί τις έχουν ακόμα ανοιχτές και καταναλώνουν… νίκη στον Έβρο, τσιτάχ στην Πανδημία, Τσώρτσιλ στα εξοπλιστικά, Μωυσή στο Κονγκρέσο, Κούλη στρατηλάτη απέναντι σε Ερντογάν, ακρίβεια λόγω Ουκρανίας και πλασματικά επιδόματα.
-Ο Μητσοτάκης θα πάει στις εκλογές με χυδαία ψέματα τα οποία η μισή Ελλάδα θα τα θεωρεί αλήθειες, γιατί ως αλήθειες θα προβάλλονται από τα κανάλια. Ναι, δεν έχει όλη την Ελλάδα μαζί του, αλλά για να κερδίσει τού αρκεί η μισή Ελλάδα που βλέπει τηλεόραση – πόσο μάλλον όταν αυτή η μισή αποτελείται από μεσήλικες και ηλικιωμένους που ψηφίζουν πάντα, σε αντίθεση με τους νεότερους ψηφοφόρους που συχνά απέχουν. Και επειδή πολλή αισιοδοξία έχει μαζευτεί από το σφυροκόπημα των ξένων ΜΜΕ και της Ε.Ε. στο Παρακράτος Μητσοτάκη, μία παρατήρηση: Δέκα χρόνια ο διεθνής Τύπος και η Ε.Ε. ασκούν σκληρή κριτική στον Όρμπαν. Θα έπρεπε να έχει πέσει δέκα φορές. Κι όμως, κυβερνά ακόμα.
