Η πρώην Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ Σοφία Βούλτεψη και ταυτισμένη πολιτικός με την αείμνηστη οδηγία να προμηθευτεί ο λαός κωλόχαρτα το 2015 διότι έρχεται ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και θα γίνουμε Βενεζουέλα, εξέλιξε τη χυδαιότητά της από τότε, προκειμένου να καλύψει εκατοντάδες εγκλήματα εις βάρος προσφύγων-μεταναστών στις θάλασσες του Αιγαίου
Σύμφωνα με το σκεπτικό τής Σοφίας Βούλτεψη, μία ανθρωποκτονία και κάθε άλλο έγκλημα, δεν μπορεί να αποδειχθεί έμμεσα, δηλαδή μόνο με αποδεικτικά στοιχεία που οδηγούν σε ένα συμπέρασμα. Εν ολίγοις, δια στόματος Βούλτεψη η κυβέρνηση Μητσοτάκη επαναφέρει στον πολιτικό της λόγο το παλιό αγγλοσαξονικό δόγμα «Νo body, no murder» κάτι που η Ποινική Δικαιοσύνη στην Ευρώπη (κατ’ επέκταση και στην Ελλάδα), έχει προ πολλού καταργήσει.
Με ωμό τρόπο αμφισβητούνται οι υγροί τάφοι που τάισαν χιλιάδες ψάρια με τα σώματα προσφύγων-μεταναστών. Αμφισβητούνται τα εκατοντάδες ντοκουμέντα που υπάρχουν, αμφισβητούνται οι καταγγελίες που έχουν γίνει από διεθνείς οργανισμούς και από υπεύθυνους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, τα 540 αναφερόμενα pushback που έχει καταγράψει μόνο η Ύπατη Αρμοστεία, οι επιχειρήσεις που έχει καταγράψει η Human Rights Watch στα ελληνοτουρκικά σύνορα. Όλα είναι ένα οργανωμένο ψέμα. Ή τέλος πάντων pushback δεν σημαίνει αυτομάτως και θάνατο.
Κι αν επεκτείνουμε το σάπιο σκεπτικό της Βούλτεψη που αρνείται την καταδίκη για ανθρωποκτονία αν δεν βρεθούν ποτέ οι σοροί των θυμάτων, τότε οι εκατοντάδες μανάδες, γυναίκες ή αδελφές της Κύπρου και της Χιλής, που διαδήλωναν με φωτογραφίες των «εξαφανισμένων» σε ομαδικούς τάφους ανδρών ή παιδιών τους, ζητώντας δικαίωση, πολύ πιθανό άδικα μοιρολόγησαν. Ίσως είναι σώοι κάπου αλλού, αφού οι σωροί τους δεν εντοπίστηκαν ποτέ.
Οι δε καταδίκες ανθρώπων του κοινού ποινικού δικαίου για υποθέσεις φόνου στην Ελλάδα (τουλάχιστον πέντε δικαστικές αποφάσεις έχουν εκδοθεί από το 2014 για καταδίκη των ενόχων χωρίς πτώμα και ομολογία) είναι προβληματικές.