Στάθης Σχινάς
«Α, ναι, μπράβο! Στην αρχή μας είπαν να φοράμε μάσκες… Ύστερα ακούς μόλις είπανε δεν χρειάζονται μάσκες… Είπανε κοιτάξτε αυτοί μας είπαν πάρτε καμιά μάσκα καλού-κακού… Εμείς είπαμε μετά δεν θέλουμε, κι εμείς ύστερα είπαμε εντάξει, θέλουμε… Μάσκες δεν υπάρχουν και να θέλαμε… Δεν θέλουμε κι εμείς κι αυτοί ύστερα, μετά εμείς αφού είπαμε αυτό θέλουμε, είπαμε δεν θέλουμε… Κι εμείς το αλλάξαμε και λέμε εντάξει ούτε κι εμείς θέλουμε και μετά είπαν αυτοί πάλι ότι ξέρετε, ε, μπορεί να αρρωστήσετε χειρότερα, εμείς όμως μετά δεν δεχτήκαμε μετά απ’ όλα αυτά κι είπαμε να φορέσουμε… Και μετά αυτός ο άγιος άνθρωπος μας είπε δεν θυμάμαι τι ακριβώς… Πάντως κάτι μας είπε και εμείς είπαμε: ‘Ακριβώς αυτό’!».
Το παραλήρημα του γνωστού παράγοντα μικρής ποδοσφαιρικής ΠΑΕ θυμίζει το αλαλούμ που γίνεται με τις μάσκες.
Μου θυμίζει όμως και κάτι άλλο. Στα τέλη της δεκαετίας του ’60, όταν ο καπιταλισμός ήταν σε φάση ορμητικής ανάπτυξης και οι θέσεις εργασίας καλύπτονταν πλέον μαζικά από γυναίκες -με χαμηλότερα βεβαίως μεροκάματα από τους άντρες-, τα διάφορα ερευνητικά κέντρα (χρηματοδοτούμενα τα περισσότερα από πολυεθνικές) άρχισαν να παρουσιάζουν έρευνες με τις οποίες «αποδείκνυαν» ότι το μητρικό γάλα δεν είναι αναγκαίο για την ομαλή ανάπτυξη των βρεφών, άρα δεν έχουν και πολύ σημασία η απουσία τους από το σπίτι και η διατροφή των βρεφών με το τεχνητό βρεφικό γάλα των πολυεθνικών τροφίμων.
Όταν η πετρελαϊκή κρίση οδήγησε την οικονομία σε τεράστια ύφεση και οι απολύσεις έπεφταν βροχηδόν στον αδύνατο κρίκο της εργασιακής αλυσίδας -δηλαδή τις γυναίκες-, τα ίδια ερευνητικά κέντρα άρχισαν να παρουσιάζουν μελέτες για το πόσο πολύτιμο είναι το μητρικό γάλα και γιατί οι γυναίκες πρέπει να μένουν στο σπίτι και να μεγαλώνουν τα παιδιά τους…
Ηθικόν δίδαγμα: Τα βασικά θέματα υγείας και υγιεινής είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης. Διαφορετικά, ούτε οι ΗΠΑ θα απαγόρευαν την εξαγωγή μασκών, ούτε οι Γερμανοί θα έκαναν κατάσχεση σε ξένα φορτία μασκών επί του εδάφους τους
Α, και για να μην το ξεχάσω: Ζήτω η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη!