Υπάρχει ένα μοναδικό είδος χαμαιλέοντα. Ένας λαλίστατος χαμαιλέοντας. Άλλα λέει σήμερα και άλλα λέει αύριο. Άλλα έλεγε προχθές και άλλα έλεγε χθες. Άλλα θα λέει μεθαύριο κι άλλα αντιμεθαύριο. Ο χαμαιλέοντας αυτός γλύφει με ευκολία εκεί που φτύνει και έχει μια μοναδική ικανότητα προσωπικής επιβίωσης και ανέλιξης. Αδιαφορώντας αν όλα αυτά γίνονται με διαδικασίες τσαρλατανισμού, σούργελου και ξεφτίλας.
Ο χαμαιλέοντας μας, άκουσε για κάποιο ναυάγιο νοτιοδυτικά των Παξών. Άρχισε λοιπόν να ειρωνεύεται τους ανθρώπους που θαλασσοπνίγονταν. Ανθρώπους που βρίσκονταν στα όρια της ύπαρξης τους, στην απόλυτη αγωνία μεταξύ της ζωής και του θανάτου. Αργότερα όταν έμαθε για τον πνιγμό δώδεκα ανθρώπων και για άλλους τόσους που αγνοούνταν, έστειλε τα συλλυπητήρια του. Άραγε ποιους συλλυπήθηκε; Μετά συνήλθε από την οδύνη και ακάθεκτος συνέχισε να μιλά για λαθρομετανάστες και οργανωμένη προσπάθεια αλλοίωσης του τόπου μας…
Και για να μην ξεχνιόμαστε: H εισαγγελία διαφθοράς, ακόμα ερευνά τον ρόλο του στην υπόθεση Novartis. Την επίμαχη περίοδο που ήταν υπουργός υγείας υπάρχουν αμφισβητούμενες αποφάσεις στον χώρο του φαρμάκου…
Η κυρία Ειρήνη Αγαπηδάκη είναι η εθνική συντονίστρια των εθνικών δράσεων για τους ασυνόδευτους πρόσφυγες. Τεράστιος τίτλος που εμπεριέχει τεράστιες ευθύνες. Η κυρία Αγαπηδάκη επισκέφθηκε την Μόρια στις 30 Νοεμβρίου του 2019. Ήρθε, είδε και απήλθε. Έκτοτε αγνοείται η τύχη της. Εν τω μεταξύ, έφθασαν στην Μόρια πολλά νέα ασυνόδευτα παιδιά. Πλέον λόγω του συνωστισμού, τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα μένουν εκτός του ειδικού προστατευμένου χώρου που υπήρχε γι αυτά. Μένουν έξω και από το ΚΥΤ. Ανάμεσα στα ελαιόδενδρα. Μαζί με όλους τους υπόλοιπους νεοαφιχθέντες πρόσφυγες. Η κυρία Αγαπηδάκη εθνική συντονίστρια για τους ασυνόδευτους πρόσφυγες, ούτε εμφανίστηκε, ούτε έλαβε κάποια ειδική πρόνοια για την ανακούφιση των ασυνόδευτων. Κι αναρωτιέται κανείς. Τι είδους ανθρώπους διορίζει αυτή η κυβέρνηση σε τόσο ευαίσθητες θέσεις; Η κυβέρνηση της ΝΔ καθημερινά διαμοιράζει το κράτος ως λεία. Στην κυρία Αγαπηδάκη έλαχε το κομμάτι των ασυνόδευτων. Χωρίς οποιαδήποτε αγάπη, χωρίς οποιαδήποτε στοργή, χωρίς πραγματικό ενδιαφέρον για τα ανήλικα προσφυγόπουλα, χωμένη σ’ ένα γραφείο στην Αθήνα, η εθνική συντονίστρια, δεν ένοιωσε την παραμικρή ανάγκη να στέρξει, να νοιαστεί, να διεκδικήσει, να προσπαθήσει να απαλύνει τις δύσκολες συνθήκες που βιώνουν.
Αντί να βρίσκεται στα καμπ στην Χίο, την Σάμο, την Λέσβο ανάμεσα στα παιδιά που υποφέρουν, συνέχισε τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές της, σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ίσως η κυρία Αγαπηδάκη, στα πρόσωπα των ασυνόδευτων προσφυγόπουλων, βλέπει λαθρομετανάστες που απειλούν να αλλοιώσουν την Ελλάδα και τον πολιτισμό της.
Η πατρίδα μας αλλοιώνεται. Ο πολιτισμός μας κινδυνεύει. Άνθρωποι σαν τον εθνικό μας χαμαιλέοντα που χλευάζουν ναυαγούς την ώρα που πνίγονται, απειλούν τον πολιτισμό μας. Άνθρωποι σαν την εθνική μας συντονίστρια για τα ασυνόδευτα προσφυγόπουλα, που αδιαφορούν για το λειτούργημα τους και τα αφήνουν στην καλή τους τύχη και στην ευαισθησία των εθελοντών και των ανθρωπιστικών οργανώσεων, απειλούν τον πολιτισμό μας.
Αυτή η κυβέρνηση έτσι πολιτεύεται. Έτσι πορεύεται. Ανάμεσα στην αναλγησία, την σκληρότητα και την απανθρωπιά. Με μπόλικη υποκρισία. Χριστιανική υποκρισία. Η Εθνική μας Θεούσα, η κυρία Κεραμέως, κατάργησε την σχολική αργία των Τριών Ιεραρχών και την μετέτρεψε σε ημέρα νηστείας κατήχησης, προσευχής και εξομολόγησης. Νομίζουν ότι με την επιστροφή στην δεκαετία του 1960 θα τιθασεύσουν και θα ελέγξουν τους νέους.
Το μόνο που θα καταφέρουν είναι μαζί με την απαξίωση της κυβέρνησης τους, να απαξιώσουν και να γελοιοποιήσουν ό,τι αυτή πρεσβεύει.
Όταν σύντομα το σύστημα τους θα καταρρεύσει, θα καταρρεύσουν μαζί του και οι μεγάλες τους ιδέες. Ο νόμος και τάξη του κυρίου Χρυσοχοΐδη, η θρησκευτική κατήχηση και οι ιεροδιδάσκαλοι της κυρίας Κεραμέως. Μόνο ένα σπάνιο είδος χαμαιλέοντα θα συνεχίζει να μιλά, να λέει διαφορετικά πράγματα σήμερα και διαφορετικά πράγματα αύριο, προσπαθώντας να μείνει στον αφρό της δημοσιότητας, αδιαφορώντας αν όλα αυτά γίνονται με διαδικασίες τσαρλατανισμού, σούργελου και ξεφτίλας.