Ας πούμε σήμερα μια ιστορία για τα σχολικά γεύματα.
Ο ΣΥΡΙΖΑ είχε θεσπίσει τα σχολικά γεύματα το 2016.
Έως το 2019 είχε φτάσει τις 185.000 μερίδες. Είχε μάλιστα έναν προγραμματισμό (προϋπολογισμένο) να τα πάει στα 600.000 το 2023.
Κάθε χρόνο γινόταν διαγωνισμός. Και επειδή τα σχολεία είναι αποκεντρωμένα, δουλειές για σχολικά γεύματα, εκτός από μεγάλες εταιρείες catering, μπορούσαν να παίρνουν και μικρές, τοπικές επιχειρήσεις της εστίασης. Ας το σημειώσουμε αυτό.
Τα δύο τελευταία χρόνια, με αφορμή την πανδημία, η κυβέρνηση έκοψε τα σχολικά γεύματα. Παρότι τα παιδιά θα μπορούσαν να πάρουν το φαγητό σπίτι τους. Και δεν θα χρειαζόταν να μπουν και σε αναστολή οι εργαζόμενοι στους προμηθευτές.
Φέτος τα σχολεία άνοιξαν χωρίς σχολικά γεύματα. Ενώ το θέμα έπρεπε να έχει κλείσει από τον Αύγουστο, η κυβέρνηση έκανε τον σχετικό διαγωνισμό τον Σεπτέμβριο…
Με τις προδιαγραφές που έβαλε η Μιχαηλίδου στον διαγωνισμό, πετιούνται εκτός όλοι οι μικρομεσαίοι και η πίτα αναδιανέμεται υπέρ των ισχυρών.
Επιπλέον: Για να μεγαλώσει τη δουλειά, έκανε τον διαγωνισμό για τρία χρόνια αντί για ένα. Δηλαδή μεγάλωσε ακόμα περισσότερο την πίτα.
Μεγάλωσε λίγο τον αριθμό των γευμάτων. Από περίπου 118.000 πριν από την πανδημία τα έκανε 224.000 τον χρόνο για τα τρία επόμενα χρόνια. Και πανηγυρίζει κιόλας.
Αλλά στην πράξη αυτό σημαίνει ότι ο προγραμματισμός του ΣΥΡΙΖΑ για 600.000 γεύματα το 2023 πάει περίπατο.
Οι μικροί αποκλείστηκαν. Το μεγαλύτερο κομμάτι των συμβάσεων πήγε σε πέντε εταιρείες. Από αυτές, δύο πήραν συμβάσεις πάνω από 10 εκατομμύρια και μία πάνω από 20.
Και έναν μήνα μετά, τον Οκτώβριο που μας πέρασε, το Ελεγκτικό Συνέδριο ακύρωσε τον διαγωνισμό. Επειδή αντιβαίνει στους κανόνες του ελεύθερου ανταγωνισμού. Και στις σχετικές κοινοτικές Οδηγίες.
Και στον νόμο περί δημοσίων συμβάσεων και στις αρχές της διαφάνειας, της ίσης μεταχείρισης και της αναλογικότητας του νόμου κ.λπ. κ.λπ. Χαστούκι.
Και με τον διαγωνισμό να ακυρώνεται μέσα Οκτωβρίου, κινδύνευσαν τα σχολεία να μην πάρουν καθόλου σχολικά γεύματα.
Πράγμα που εξηγεί γιατί ο διαγωνισμός καθυστέρησε τόσο. Ώστε να αποφασίσει το Ελεγκτικό Συνέδριο υπό πίεση.
Αλλά, όπως και να είχε, η κυβέρνηση έκανε την κρίση ευκαιρία. Και λέει: αφού το Ελεγκτικό Συνέδριο μου βάζει εμπόδια και για να μην μείνουν τα παιδιά χωρίς φαγητό, θα προχωρήσω σε απευθείας ανάθεση.
Για να μην πεινάσουν τα παιδιά, ξέρετε.
Άρα θα επεκτείνετε τις σημερινές συμβάσεις; ρωτάει αφελώς ο ΣΥΡΙΖΑ.
Όχι, βρε κουτά, θα τα δώσουν σε αυτούς που έχουν κερδίσει τον διαγωνισμό τον οποίον έστησαν.
Δηλαδή προχωράνε με βάση τον στημένο διαγωνισμό αγνοώντας το Ελεγκτικό Συνέδριο.
Και γι’ αυτό έφεραν στη Βουλή μια τροπολογία, στο νομοσχέδιο για τις σχολές οδηγών.
Αν κοιτάξει κανείς μέσα στους ωφελημένους από τις κυβερνητικές ενέργειες, θα βρει διάφορες εταιρείες.
Εταιρείες που οι μητρικές τους έχουν σούπερ μάρκετ, τρόφιμα και αλυσίδες πρόχειρης εστίασης.
Και που οι ακόμα πιο μητρικές τους διαπλέκονται με την κυβέρνηση και έχουν προσλάβει και πρόσωπα της οικογένειας του Μητσοτάκη σε υψηλόβαθμες θέσεις.
Νά λοιπόν η μεγάλη εικόνα. Πετάνε από παντού τους μικρούς και τους μεσαίους για να εξασφαλίσουν τους μεγάλους. Παραβιάζοντας γι’ αυτό ακόμα και αποφάσεις δικαστηρίων.
Και οι οποίοι τυχαίνει να είναι και κολλητοί τους. Καταλάβατε τώρα;
Και αυτό είναι ένα μικρό αλλά χαρακτηριστικότατο δείγμα για το τι κάνουν παντού. Και μάλιστα τόσο ξεδιάντροπα.
