ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Απόψεις Δεύτερο Θέμα

Το προσεχές Βατερλό του Τσάρου Πούτιν

 

Στη συνάντηση που έγινε την προηγούμενη εβδομάδα στο Παρίσι για την Ασφάλεια και το μέλλον της  Ευρώπης, ένας Γάλλος δημοσιογράφος μου περιέγραψε  τις εντυπώσεις του προέδρου Μακρόν από την τελευταία συνάντηση που είχε με τον Ρώσο ομόλογο του, στο μακρύ τραπέζι του Κρεμλίνου. Σύμφωνα με τον Μακρόν, ο Πούτιν «ήταν πιο στρυφνός , απομονωμένος και ιδεολογικά άκαμπτος», από στην προηγούμενη συνάντησή τους το 2019.
 
Στο διάστημα που μεσολάβησε, ο Πούτιν φαίνεται να αποφάσισε ότι αποτελεί ένα είδος μετενσάρκωσης του Τσάρου Μεγάλου Πέτρου και έχει ως ιστορική αποστολή την αναβίωση της ρωσικής αυτοκρατορίας. Αυτό υποδηλώνουν οι κριτικές του προς τον Λένιν, που έκανε την Ουκρανία ξεχωριστή χώρα, τον Στάλιν που έκανε το 1940 το λάθος «με την προσπάθεια κατευνασμού του επιτιθεμένου». Και φυσικά του Γκορμπατσόφ καθώς, «η  διάλυση της Σοβιετικής Ενωσης ήταν το μεγαλύτερο γεωπολιτικό λάθος του 20ου αιώνα».
 
Υποτίθεται ότι με την απροσχημάτιστη εισβολή στην Ουκρανία ο Πούτιν ήθελε με μια κίνηση να διορθώσει τρεις ιστορικούς ηγέτες. Να φέρει την «τεχνητή» Ουκρανία στην αγκαλιά της μητέρας Ρωσίας, να επιτεθεί απέναντι στη Δύση που στο μυαλό του μοιάζει με τον Χίτλερ και να ανασυστήσει μια «μικρή» Σοβιετική Ενωση, για τη δημιουργία της οποίας η Ουκρανία είναι απολύτως απαραίτητη. Το ..ιστορικό έργο μοιάζει ενός παρανοϊκού, όταν μάλιστα στη σύλληψη και την εφαρμογή του ο Πούτιν έκανε πέντε θανάσιμα λάθη:
 
1. υποτίμησε την αντίδραση των δυτικών δυνάμεων αλλά και της ευρωπαϊκής κοινής γνώμης, που αναγνώρισε μια απροσχημάτιστη επίθεση εναντίον μιας άλλης χώρας και αγανακτεί με την δολοφονία αθώων ανθρώπων.
 
Ο Ρώσος πρόεδρος υπολόγισε λανθασμένα ότι η εξάρτηση της Γερμανίας και της Ευρώπης από το φυσικό αέριο καθώς και οι διαφορετικές προσεγγίσεις των μεγάλων δυτικών χωρών, θα τις εμπόδιζαν να τηρήσουν ενιαία και αποφασιστική στάση.
 
Από τον αποκλεισμό της Ρωσίας από το σύστημα τραπεζικών συναλλαγών SWIFT μέχρι και των ρωσικών ομάδων από τις διεθνείς ποδοσφαιρικές διοργανώσεις, τα αντίμετρα και οι κυρώσεις προκαλούν μια χωρίς προηγούμενο απομόνωση της Μόσχας. Ο Πούτιν έχει πάρει ορισμένα μέτρα για την αντοχή της οικονομίας, αλλά οι μεσοπρόθεσμες επιπτώσεις στην οικονομία και την ρωσική κοινωνία είναι ανυπολόγιστες.
 
2. Μέσα στη Ρωσία, παραγνώρισε την αναπτυσσόμενη ανώτερη και μεσαία τάξη αλλά και μια μερίδα νέων ανθρώπων. Οι τελευταίοι είχαν το θάρρος να διαδηλώσουν, κόντρα σε ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς και μάλιστα εν καιρώ πολέμου. Οι μετρήσεις δείχνουν άλλωστε ότι η ρωσική κοινή γνώμη είναι διχασμένη απέναντι στην πολεμική περιπέτεια.
 
Οι επιχειρηματίες και η μεσαία τάξη,  όχι μόνο δεν θα μπορούν να ταξιδεύουν πλέον στο εξωτερικό αλλά θα υποστούν μεγάλες οικονομικές απώλειες. Μια διαφορετική προσέγγιση στο θέμα της Ουκρανίας, θεωρείται εφικτή από μια μερίδα της άρχουσας τάξης.
 
Πριν τον δημόσιο εξευτελισμό του από τον Πούτιν, αυτή τη θέση εξέφρασε  ο Σεργκέι Ναρίσκιν,  επικεφαλής της υπηρεσίας κατασκοπείας της Ρωσίας, όταν πρότεινε «να δώσουμε στους δυτικούς μία τελευταία ευκαιρία» και διαπραγματεύσεις πριν την εισβολή. To βίντεο στο τέλος του άρθρου, είναι χαρακτηριστικό.
 
3. Αντί να επιφέρει πλήγμα στο ΝΑΤΟ, τού έλυσε τα υπαρξιακά του προβλήματα, δικαιώνοντας και επαυξάνοντας τον νέο ψυχρό πόλεμο εναντίον της Μόσχας.
 
4. Συγχρόνως μετατόπισε καθοριστικά την ουκρανική κοινή γνώμη εναντίον της Ρωσίας και υπέρ του ΝΑΤΟ καθώς και της Δύσης και κατέστησε τον πρόεδρο της Ουκρανίας  εθνικό ήρωα.
 
5. Επειδή. δυστυχώς,  στην μέχρι τώρα ιστορία της ανθρωπότητας,  οι διενέξεις λύνονται με τα όπλα και τον στρατιωτικό συσχετισμό των δυνάμεων, ο Πούτιν θα βρισκόταν σε καλύτερη διαπραγματευτική θέση, αν είχε πετύχει το blitzkrieg που επιχείρησε: αν είχε καταφέρει δηλαδή να παραλύσει τον στρατό της Ουκρανίας μέσα σε 48 ώρες και να επιβάλλει μια κυβέρνηση-μαριονέτα στο Κίεβο. Με την οποία θα «συμφωνούσε» το Κρεμλίνο, προλαμβάνοντας τις περισσότερες από τις κυρώσεις της Δύσης η οποία θα προσαρμοζόταν «ρεαλιστικά» στα πράγματα.
 
Από τη στιγμή που ο  υποδεέστερος στρατός της Ουκρανίας προέβαλλε σθεναρή αντίσταση, το σχέδιο πήρε περίπατο. Αν και όταν πέσει το Κίεβο, η όποια νέα κυβέρνηση δεν θα έχει καμία νομιμότητα, ενώ τα φέρετρα με τους νεκρούς στρατιώτες θα καταφθάνουν στη Μόσχα.
 
Ότι και να συμβεί σπό εδώ και πέρα, ο φιλόδοξος Τσάρος βρίσκεται αντιμέτωπος με ένα προσεχές Βατερλό. Προφανώς δεν είχε πάρει υπόψιν  του τη δήλωση του εφευρέτη των blitzkrieg, Αδόλφου Χίτλερ: «Η αρχή κάθε πολέμου είναι σαν να ανοίγεις την πόρτα σε ένα σκοτεινό δωμάτιο. Κανείς δεν ξέρει ποτέ, τι είναι κρυμμένο στο σκοτάδι».
 
YΓ Θα έχετε ίσως πληροφορηθεί την αθλιότητα του αναπληρωτή εκπροσώπου της ΝΔ, ο οποίος με κατηγόρησε ότι τάχθηκα υπέρ της εισβολής. Επειδή μέρες πριν από αυτήν, είχα γράψει αυτό που τονίζουν όλοι οι γνώστες της διεθνούς σκηνής από τον περίφημο Τζορτζ Κέναν έως τον Αμερικανό πρεσβευτή στη Μόσχα την εποχή της διάλυσης της Σοβιετικής Ενωσης: ότι η κρίση θα είχε αποφευχθεί, αν η Ουάσιγκτον είχε ακολουθήσει, μετά το τέλος του ψυχρού πολέμου, μια πολιτική ενσωμάτωσης της Ρωσίας σε ένα ευρωπαϊκό σύστημα ασφαλείας. Τότε δηλαδή που ακόμη και ο Πούτιν ζητούσε να μπει στο ΝΑΤΟ.
 
Την άθλια προβοκάτσια του εκπροσώπου της ΝΔ, που του έδωσαν γραμμή φιλοκυβερνητικά μέσα,  συνέχισε χθες ο γραμμιτζής Πρετεντέρης, γράφοντας στο «Βήμα » για τις «βλακώδεις αντιδράσεις κάποιων στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ( Κ. Αρβανίτης, Σ. Κούλογλου)». Ποιες άραγε;
 
Τη σκυτάλη πήρε και το Πρώτο Θέμα, που πάλι χθες γράφει ότι «οι ευρωβουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ απείχαν από την ψηφοφορία για την οικονομική βοήθεια της Ε.Ε προς το Κίεβο», παρουσιάζοντας μια ψηφοφορία ημερών πριν την εισβολή, σαν να έγινε μετά από αυτήν. Επρόκειτο για μια ψηφοφορία στην τελευταία ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου ( όταν η ΕΕ εκτιμούσε ότι δεν θα γίνει εισβολή) για ένα πακέτο «μακροοικονομικής βοήθειας» για την Ουκρανία, που δεν ήταν βοήθεια αλλά δάνειο με μνημόνιο του ΔΝΤ!
 
Το χορό όσων ξεδιάντροπων χρησιμοποιούν μια διεθνή κρίση που θα αλλάξει τη ζωή μας, και αδιαφορούν για την τραγωδία των Ουκρανών προκειμένου να κάνουν φτηνή αντιπολίτευση, τερμάτισε ένας στο site Μεταρρύθμιση(τρομάρα του) που διέβλεψε και εθνική προδοσία. Σε μία ανάρτηση με τίτλο « Ο Ταγίπ Ερντογάν ευχαριστεί τον Στέλιο Κούλογλου! », έγραψε:
 
« Στέλιο καρντάς,
Θέλω να σε ευχαριστήσω θερμά γιατί κατάλαβες ότι από τη στιγμή που η Ουκρανία είχε στρατό και όπλα στα σύνορά της ο Πούτιν ήταν αναγκασμένος να εισβάλλει.
 
Είμαι σίγουρος ότι κατανοείς επίσης, σε πόσο δύσκολες αποφάσεις με οδηγεί η παρουσία ελληνικού στρατού στα νησιά του ανατολικού Αιγαίου.
Άφεριμ γιαβρούμ
 
Ταγίπ»
 
Tα υπόλοιπα, θα τα εξηγήσει στα ελληνικά Δικαστήρια.