Της Ευστρατίας Πούλια
Έξω βρέχει.. μουντή μέρα και το μυαλό μου κάνει διάφορες σκέψεις….
Όλοι φανταζόμαστε κάπως την παραμονή, κάπως την μέρα των Χριστουγέννων… κάπως γιορτινή, χουχουλικη, διαφορετική, αλλιώτικη…
Όλοι μάλλον προσπαθούμε να δώσουμε ένα ιδιαίτερο νόημα σ, αυτή τη μέρα γιατί μας έχουν μάθει ότι είναι ιδιαίτερη…..
Υψηλές οι προσδοκίες των ανθρώπων που ακόμα και αν έχουν χάσει το νόημα όλες τις υπόλοιπες μέρες του χρόνου, προσπαθούν να πείσουν τους εαυτούς τους ότι τα Χριστούγεννα είναι όλα όπως πρέπει, ζουν το παραμύθι τους…. και, γω το παραμύθι μου ψάχνω….. αυτή την ατμόσφαιρα που πάντα ζήλευα στις παιδικές Χριστουγεννιάτικες ιστορίες…..
Αυτά τα χιονισμένα τοπία με τα ξύλινα σπιτάκια με τις καμινάδες που αχνίζουν και μέσα από τα μισάνοιχτα κουρτινάκια των θολωμένων παραθύρων αχνοφαίνονται τα Χριστουγεννιάτικα στολισμένα δέντρα και οι άνθρωποι γύρω από το τζάκι καθισμένοι πάνω στις φλοκάτες με ένα ζεστό καφέ ή τσάι να μοιράζονται όνειρα τους…. αυτή την ατμόσφαιρα που γεννιέται μέσα από τις πιο έντονες αντιθέσεις…..
Την παγωνιά έξω και τη ζεστασιά μέσα… τα ψυχρά χρώματα έξω και τα θερμά μέσα… την ερημιά έξω και την ανθρώπινη θαλπωρή μέσα…
Αλλά τι συμβαίνει στην πραγματικότητα; Είναι τα “μέσα” και τα “έξω” τόσο εύκολα διαχωρίσιμα; Μήπως όσοι είναι “μέσα” καταφέρνουν πραγματικά να αγγίξουν αυτή την αίσθηση “ζεστασιάς”; Να διώξουν την ψύχρα και τη μοναξιά που έχει ριζώσει μέσα τους;
Μεγάλες σακούλες δώρων και λαμπερά περιτυλίγματα, χρωματιστοί φιόγκοι….. Σε τι μονάδα μέτρησης μετράει την ευτυχία; Κι αυτοί που είναι στο “έξω”; Σκεφτείτε για μια στιγμή πως είναι τα Χριστούγεννα για εκείνο το κοριτσάκι με τα σπίρτα; Το κάθε κορίτσι και το κάθε αγόρι… που έχουμε μάθει να μην μας νοιάζει, γιατί άλλωστε τι σχέση έχουμε εμείς; Εμείς, ουφ ευτυχώς, είμαστε μέσα…
Πάντα τα Χριστούγεννα μου γεννιέται μια ανείπωτη θλίψη… ποτέ δεν κατάλαβα ακριβώς γιατί… ίσως γιατί… είναι τόσο έντονες οι αντιθέσεις, τόσο αναμενόμενες οι συμπεριφορές του κόσμου, τόσο τραγελαφικός ο ανθρώπινος παραλογισμός…όλες οι σκέψεις που απωθώ στην καθημερινότητα μου για να είμαι καλά, σαν να έχουν τη μέρα τους όλες μαζί και έρχονται και με βρίσκουν…
Χθες έβλεπα μια ταινία που καθόλου δεν ήταν Χριστουγεννιάτικη ταίριαζε όμως τόσο πολύ στο γενικότερο προβληματισμό που έχω πάντα αυτές τις μέρες…
ΚΑΛΆ ΧΡΙΣΤΟΎΓΕΝΝΑ!!!
Εύχομαι… υγεία αγάπη ευτυχία…
και
Να είμαστε όλοι ειλικρινείς στις ανάγκες μας, ειλικρινείς στην ευτυχία μας, στα “μέσα” και στα “έξω” μας…
