ΤΑ ΜΠΛΟΚΙΑ

Ειδήσεις και αναλύσεις από τη Λέσβο και την Ελλάδα με αριστερή ματιά!

Απόψεις Δεύτερο Θέμα

Όταν τα ΜΑΤ ήρθαν έξω από την πόρτα μου…

Όταν τα ΜΑΤ χτυπούσαν διαδηλωτές δεν με ενδιέφερε, δεν διαδήλωνα…

Όταν τα ΜΑΤ άνοιγαν κεφάλια φοιτητών δεν ασχολήθηκα, δεν είμαι φοιτητής….

Όταν τα ΜΑΤ χτυπούσαν συνταξιούχους δεν νοιάστηκα, δεν είμαι συνταξιούχος…

Όταν τα ΜΑΤ ξεβράκωναν κόσμο στα Εξάρχεια έλεγα ας έρθει επιτέλους η νομιμότητα…

Όταν τα ΜΑΤ μπούκαραν σε σπίτια είπα δε βαριέσαι, αν δεν έχεις να κρύψεις κάτι δεν φοβάσαι….

Όταν τα ΜΑΤ πετούσαν χημικά σε προσφυγόπουλα είπα ότι έπρεπε να τους στείλουν από εκεί που ήρθαν…

Όταν τα ΜΑΤ παρενοχλούσαν νεαρές κοπέλες είπα “τα θέλει ο κώλος της”…

Όταν τα ΜΑΤ κυνηγούσαν εργάτες έλεγα ότι αυτοί οι συνδικαλιστές είναι που μας έφεραν μέχρι εδώ…

Όταν τα ΜΑΤ επιχειρούσαν μαζί με τα Τάγματα Εφόδου της ναζιστικής συμμορίας έλεγα ότι αυτά είναι συνομωσιολογίες…

Όταν τα ΜΑΤ ήρθαν έξω από την πόρτα μου…, ίσως και να κατάλαβα ότι ο αγώνας για απεγκλωβισμό των προσφύγων από τα νησιά δεν μπορεί να γίνεται με όρους φασιστικής, τραμπούκικης, απάνθρωπης σκατοψυχιάς, αλλά είναι υπόθεση των προσφύγων και των ντόπιων, σε πνεύμα αλληλεγγύης και ταξικής, διεθνιστικής αντίληψης.

ΥΓ: Στην αρχή τα ΜΑΤ έρχονται για κάποιον άλλον. Όμως για τα ΜΑΤ, ο άλλος είσαι εσύ…