Της Γεωργίας Λυμπέρη

Δεν έχεις φυτέψει φέτος βασιλικό; ρωτά η γειτόνισσα καθώς ανοίγω το παράθυρο.

Κάθε χρόνο στην παραθυρόπλακα ανάμεσα στη σίτα και τα τζάμια η γλάστρα με τον βασιλικό σηματοδοτεί το καλοκαίρι!  Ανοιχτό παράθυρο – σίτα – η γάτα να παρατηρεί τον δρόμο κι ο βασιλικός!  Κάθε χρόνο: σε σκάλες, ταράτσες, παράθυρα οι βασιλικοί συμπληρώνουν το καλοκαίρι.

Η ταράτσα, πριν γίνει βεράντα, σήμα και όριο της οικογένειας για το Θέρος, τότε που οι οικογένειες, τέτοιες μέρες, περίμεναν την αλωνιστική για το σιτάρι του σπιτιού. Το τραπέζι στην ταράτσα: ξύλινο, παλιό του σπιτιού… Οι καρέκλες: μικρά σκαμνιά , παλιές ψάθινες και στην πιο αστική έκδοση φερ φορζέ περίτεχνες καρέκλες από σφυρήλατο σίδερο. Το πλαστικό ήρθε με το τέλος των ονείρων μαζί με την εποχή της ισοπέδωσης των ιδεών. Τραπέζι παλιό, ξύλινο, ψιμυθί για να καλύπτει τον χρόνο και τις ατέλειες του ένα καρό τραπεζομάντιλο, από πάνω διάφανο πλαστικό, η μοναδική νάιλον ως πολυτέλεια εκεί στο μακρινό εβδομήντα, προστασία και ξεκούραση για τη νοικοκυρά απ’ τη μια- παραφωνία αισθητική απ’ την άλλη, κι η γλάστρα με τον βασιλικό να σκορπά άρωμα σε κάθε φύσημα του ανέμου. -“Βγάλε το νάιλον δεν ταιριάζει!” -“Άστο εκεί δεν μπορώ να πλύνω όλη την ώρα“.           

Κι ύστερα τα σκαμνιά κι οι παλιές ξεχαρβαλωμένες ψάθινες καρέκλες αντικαταστάθηκαν από το κυρίαρχο πλαστικό. …. Πλαστικό λοιπόν… Λευκό πλαστικό, κυπαρισσί πλαστικό, κόκκινο πλαστικό, γκρι πλαστικό,  γαλάζιο πλαστικό… Πλαστικό όλων των χρωμάτων. Πλαστικό για κάθε σκέψη και αξία. Πλαστικό φτηνό, χρωματιστό, κι ανθεκτικό στην πολυμέρεια του. Καλοκαιρινές συζητήσεις και σκέψεις για τα παλιά, για τα τωρινά… από όλους εμάς μέχρι που ο σπιτονοικοκύρης ” έσπασε τη σιωπή του”: Ο βασιλικός θέλει τενεκέ να έχει βάθος το χώμα – τροφή για να ριζώσει, νερό τακτικά, και ήλιο κάποιες ώρες τη μέρα, όσο για το τραπέζι είναι προπολεμικό, αλλά αντέχει και μη βλέπεις το ψαθί που ‘χει μαδήσει στις καρέκλες κι αυτές του πενήντα είναι… Όλα θέλουν τη φροντίδα τους για να μεγαλώσουν και ν’ αντέξουν. Συζήτηση, λοιπόν, για ταράτσες, σκάλες, παραθυρόπλακες και γλάστρες με βασιλικούς πίνοντας κρύο καφέ με χάρτινο καλαμάκι στην ταράτσα που αναβαθμίστηκε σε βεράντα…                                                         

 Κι εκεί ακριβώς διαβάζεις την είδηση: “Νεκρή πιθανότατα από την πείνα και τη δίψα, εντοπίστηκε μία γυναίκα πρόσφυγας στη Χίο…” Ο βασιλικός, η φροντίδα, τα παλιά έπιπλα που αντέχουν και τα πλαστικά γρήγορα, εύκολα, φτηνά , αδιάφορα… Έτσι όπως είναι η ζωή: ανθεκτικά ευτελής!