Του Τάσσου Δίκα
Η ΝΗΣΙΔΑ, Ο ΘΑΝΑΤΟΣ 5ΧΡΟΝΗΣ ΑΠΟ ΣΚΟΡΠΙΟ, ΤΟ ΕΛΛΕΙΜΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ…
Ο ΤΡΑΓΙΚΟΣ θάνατος της 5χρονης Μαρίας από την Συρία, από τσίμπημα σκορπιού σε νησίδα στον Έβρο, αντί να αποτελέσει συμβολικό έναυσμα διακρατικής ανθρώπινης συνεννόησης -έστω και προσωρινά και με “συμβολή” Διεθνών Οργανισμών ή ΕΕ- ώστε και να απεγκλωβιστεί η ομάδα των συνανθρώπων αυτών και να “τιμηθεί” το σώμα του αθώου θύματος, αντίθετα μας μετασχηματίζει σταδιακά…
.
ΜΑΣ ΜΕΤΑΤΡΕΠΕΙ ως πολίτες, βήμα – βήμα, σε απαθείς δέκτες ενός κυνικού “ρεαλισμού” των θεσμικά αρμοδίων με πολλά διαδικαστικά προσχήματα.
ΣΥΓΚΡΟΥΕΤΑΙ με κάθε αξιακό κώδικα ανθρωπίνων δικαιωμάτων, ιδεολογίας αλλά και θρησκευτικής πίστης.
.
ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΑ είναι επικίνδυνο για κάθε ένα πολίτη ξεχωριστά, για την κοινωνία και τους θεσμούς και για την ίδια την δημοκρατία.
ΟΙ ΑΞΙΑΚΟΙ ΚΩΔΙΚΕΣ όταν υποτάσσονται σε διαδικαστικές γραφειοκρατικές – πολιτικές προσεγγίσεις, τότε μπαίνει σε δοκιμασία ακόμη περισσότερο η θεσμική και πολιτική εμπιστοσύνη των πολιτών.
.
ΣΕ ΚΑΘΕ οικογένεια υπάρχει μία Μαρία που θα γιορτάσει τον 15Αύγουστο και κοντά σ αυτήν φίλοι και συγγενείς…
ΑΝ ΔΕΝ ΕΠΙΛΥΘΕΙ ΑΜΕΣΑ (“ΧΘΕΣ”) το θέμα και για την ταφή της άτυχης 5χρονης Μαρίας από την Συρία-με ανώτατη θεσμική παρέμβαση- ΚΑΙ για τους εγκλωβισμένους εκεί πρόσφυγες, φοβούμαι ότι τότε το “στίγμα” θα είναι διάχυτο εφεξής τουλάχιστον στον Ελλαδικό χώρο που τιμά την Κοίμηση της Θεοτόκου Μαρίας στις 15 Αυγούστου.
ΚΑΛΟ 15ΑΥΓΟΥΣΤΟ ΜΕ ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ ΕΝΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ!
Τάσσος Δίκας
Θεσσαλονίκη 14/8/2022
(TΔ, δάκρυ, ξηρό παστέλ, 1999)
(ΤΔ, άνθρωποι και αριθμοί, ξηρό παστέλ,1996)
