ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΤΙΛΟΓΟΣ
Ήταν το 1969 ή 1970.. Μέσα στα χρόνια της στρατιωτικής δικτατορίας,της χούντας των συνταγματαρχων. Στο δημοτικό θέατρο Μυτιλήνης, είχε μια σπουδαία παράσταση. Ο φημισμένος μάγος- ταχυδακτυλουργός Βανκάντρα θα έδινε τέσσερις παραστάσεις. Ήμουν μικρό παιδάκι. Η μητέρα μου κανόνισε να πάμε σε μια απογευματινή παράσταση. Το δημοτικό θέατρο ήταν ασφυκτικά γεμάτο. Η παράσταση άρχισε. Ένας νέος άνδρας περίπου 40 χρόνων, με μια μακριά πράσινη αστραφτερή κελεμπία, μαύρη γενειάδα και ένα σαρίκι στο κεφάλι, με τα σπαστά ελληνικά του έδωσε ρέστα.
Είχε βοηθό μια νεαρή κοπέλα, την οποία υπνώτιζε, έκλεινε σε κουτιά και τη μαχαίρωνε, και μετά εμφανιζόταν ολοζώντανη, τον έδενε με χίλια σκοινιά κι αυτός ως δια μαγείας ελευθερωνόταν. Έβγαζε λαγούς με πετραχήλια, περιστέρια, ενώ ανέβαζε στη σκηνή και κόσμο απ’το κοινό και τους έκανε διάφορα κόλπα. Όταν τελείωσε η παράσταση ήμουν μαγεμένος, όπως κι όλοι οι θεατές. Η τελευταία εικόνα μου απ’τον Βανκάντρα, ήταν την ώρα που βγαίναμε απ’την αίθουσα του δημοτικού θεάτρου, που ήταν διαφορετικό απ’το σημερινό ανακαινισμένο χώρο, να προχωράει δίπλα μας, να λέει κάτι στα Ελληνικά και να κατευθύνεται προς το φουαγιέ. Ύστερα από 2 χρόνια ο Βανκάντρα ξανάρθε για παραστάσεις στην Μυτιλήνη αλλά δεν πήγα.
Μετά την πτώση της χούντας, στη μεταπολίτευση, όταν η εξέγερση της νεολαίας το Νοέμβρη του 1973, έγινε σύμβολο ελευθερίας, αντίστασης ενάντια στην τυραννία, τίτλος τιμής του λαϊκού κινήματος, μάθαμε : Μέσα στους νεκρούς του Νοέμβρη του 1973 ήταν ο Αλέξανδρος – Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας. Ο μάγος Βανκάντρα. Περπατούσε με το μικρό του γιο στην διασταύρωση Αχαρνών και Χέυδεν. Τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδράλιου, τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος.
Α ρε Βανκαάντρα μήπως όλα αυτά ήταν ένα τελευταίο κόλπο σου. Πόσες φορές σε μαχαίρωσαν και συ επέζησες. Πόσες φορές σε εξαφάνισαν και συ εμφανίστηκες. Σε περιμένουμε ξανά να φανείς με την πράσινη κελεμπία σου, τα μαύρα γένια , το σαρίκι στο κεφάλι σου. Κοντεύεις να γίνεις 90 χρόνων, όμως για εσάς τους μάγους η ηλικία δεν είναι πρόβλημα,γιατί είστε αθάνατοι. Μετά την εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν άντεξες. Έφυγες και πήγες να ζήσεις σε μια μαγική πόλη την Ουαλαλούλου, στα σύνορα Αραβίας, Ινδίας και Κίνας. Στη μαγική αυτή πόλη δεν συνάντησες κανένα νεκρό της εξέγερσης του Νοέμβρη. Είσαι σίγουρος ότι κανείς δεν φονεύθηκε.
Ούτε καν ο Διομήδης Κομνηνός κι ο Μιχάλης Μυρογιάννης.
Κάθε αντίθετη άποψη περί νεκρών,είναι απλά ενοχλητική αριστερή προπαγάνδα.
Δημοσιεύθηκε στο https://www.lesvosnews.net/ στις 17/11/2018
