Το ασυνήθιστα σκληρό φιρμάνι που εξέδωσε το απόγευμα της Κυριακής για λογαριασμό του ρωσικού Υπουργείου Εξωτερικών η εκπρόσωπος Μαρία Ζαχάροβα ήταν ασυνήθιστα σκληρό. Η Ελλαδάρα έκανε του κεφαλιού της και συντάχθηκε, όχι με τους νατοϊκούς συμμάχους της, αλλά με την απερίσκεπτη κεφάλα του τουρίστα που παριστάνει τον πρωθυπουργό.

Πριν ξεκινήσει τις πολυήμερες διακοπές του στο Αιγαίο, ο αναίσθητος ένοικος του Μεγάρου Μαξίμου ενέπλεξε την Ελλάδα σε πόλεμο τρίτων, με λυδία λίθο μερικά μεταχειρισμένα Καλάσνικοφ, χωρίς να υπάρχει οδηγία του ΟΗΕ, χωρίς να υπάρχει ντιρεκτίβα του ΝΑΤΟ, χωρίς να υπάρχει τίποτε, πέρα από τη δική του ασυναρτησία.

Επειδή εγώ πολλά πολλά από στρατιωτικά δεν ξεύρω, μολονότι γιος ανωτάτου αξιωματικού της Αεροπορίας (του Οικονομικού ωστόσο), παραχωρώ τον λόγο σε έναν άλλον απόστρατο αντιπτέραρχο, επίσης Αθανάσιο όπως ο πατέρας μου, τον πολύπειρο Αθανάσιο Παπανικολάου.

«Από τις 37 χώρες του ΝΑΤΟ έστειλαν στρατιωτική βοήθεια οι 11 και από τις 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι 8. Έπρεπε να τρέξουμε εμείς πρώτοι;»

Το είπε μάλιστα από τη συχνότητα του OPEN, το οποίο σκίζει σε τηλεθέαση από τη μέρα που αφιέρωσε το πρόγραμμά του στον πόλεμο. Διαβάζω ότι τα υπόλοιπα κανάλια ετοιμάζουν προσφυγή εναντίον του στο Εθνικό Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο και δεν ξέρω αν πρέπει να κλάψω ή να γελάσω. Διάβημα από κανάλια εναντίον καναλιού επειδή τολμά να κάνει δημοσιογραφία;

Οι λόγοι είναι, λέει, τυπικοί, καθώς «προκύπτει ζήτημα με τους όρους χορήγησης της άδειάς του». Διότι, λέει, δεν είναι έκτακτο ζήτημα ένας πόλεμος που μαίνεται καμιά χιλιοστή χιλιόμετρα έξω από τα σύνορά μας και απειλεί να λάβει παγκόσμιες διαστάσεις. Πρόκειται, λέει, για κάποιου είδους αθέμιτο ανταγωνισμό, να μετατρέπεται το πρόγραμμα ενός καναλιού σε αμιγώς ενημερωτικό.

Η ΕΡΤ, που όφειλε να κηρύξει ανένδοτο υπέρ της ενημέρωσης, παίζει σήριαλ και τηλεπαιχνίδια και αθλητικά, παραχωρώντας το γήπεδο στα ιδιωτικά κανάλια και στις γνωστές σκοπιμότητες. Τουρισμό κάνει και αυτή, στα χνάρια του πολιτικού προϊσταμένου της. Εάν ρωτάτε εμένα, η κατάντια του κλάδου με έκανε να ντρέπομαι που είμαι δημοσιογράφος. Δηλώνω σκουπιδιάρης, βοθρατζής, οτιδήποτε μου κατέβει στο κεφάλι τη στιγμή που με ρωτάνε. Καμία δουλειά δεν είναι ντροπή, στην Ελλάδα του 2022, εκτός από δημοσιογράφος.
«Από τις 37 χώρες του ΝΑΤΟ έστειλαν στρατιωτική βοήθεια οι 11 και από τις 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι 8. Έπρεπε να τρέξουμε εμείς πρώτοι;»

Μάλιστα, αγαπητέ πτέραρχε, έπρεπε. Έπρεπε, διότι προέχει να χαϊδέψουμε τις χώρες και τους συνασπισμούς που κρατάνε την κυβερνησάρα μας από τα αχαμνά. Εφ’ όσον κινδυνεύουμε να τυλιχτούμε σε δέκα κόλλες χαρτί που απ’ έξω γράφουν Novartis ή Siemens, θα εμφανιστούμε νατοϊκότεροι του βασιλέως και θα ρίξουμε και μπαλωθιές στον αέρα της Ουκρανίας με καραμπίνες από δεύτερο χέρι. Ιδίως τώρα που το ΝΑΤΟ έχει και το διεθνές δίκαιο με το μέρος του.

Έφευγε το βαπόρι

Πλέον είμαστε μέρος του προβλήματος και όχι της λύσης. Για το πατσαβούριασμα από το Κρεμλίνο, ουσιαστικά χρησιμοποιήθηκαν από την χαρίεσσα αλλά χαλκέντερη Ζαχάροβα τα λόγια του πτεράρχου Παπανικολάου, με διαφορετική διατύπωση και ρωσικό αξάν. «Από τις 37 χώρες του ΝΑΤΟ έστειλαν στρατιωτική βοήθεια οι 11 και από τις 27 της Ευρωπαϊκής Ένωσης οι 8. Έπρεπε να τρέξετε εσείς πρώτοι;»

Μάλιστα, κυρία μου, έπρεπε. Διότι έφευγε το βαποράκι για Σύρο και δεν μπορούσε να περιμένει. Ποιος ηγέτης ευρωπαϊκής χώρας φεύγει για τετραήμερο τις ίδιες μέρες που ακούγονται τα τύμπανα του πολέμου, μωρέ; Τι άλλο πρέπει να κάνει ο «Μωυσής» για να τον δέσουμε σε έναν χαρταετό και να κόψουμε την καλούμπα; Πώς είναι δυνατόν να ανεχόμαστε αυτόν που μας κατουράει στα μούτρα και από πάνω γελάει;

Ο κόσμος καίγεται κυριολεκτικά, η διεθνής διπλωματία πασχίζει απεγνωσμένα να αποτρέψει την παγκόσμια συμφορά, ο γείτων Τούρκος παίρνει πρωτοβουλίες ειρήνευσης και γελάει σαρδόνια, αλλά ο δικός μας ο σιμουλτανέ λιάζεται αμέριμνος και τρώει νηστίσιμα συριανά λουκούμια. Έχετε πάει στη Σύρο, κυρία Ζαχάροβα; Όχι, δεν έχετε πάει στη Σύρο.
Μέρες που είναι, ξεμείναμε και από υπουργό Εξωτερικών, αφού ο Νίκος Δένδιας θεωρείται από το μητσοτακέικο «δελφίνος» και δεν καλείται καν στις όποιες συσκέψεις για χάραξη της όποιας στρατηγικής. Εκεί υπάρχει καρέκλα μόνο για τους Σκέρτσους και για τα σκερτσόζικα ξαδέρφια. Ίσως και για τη Μαρέβα, που ως Πολωνέζα ξέρει από Ανατολική Ευρώπη.      

Οι πετσωμένοι δυσκολεύονται πια να σερβίρουν το σανό χωρίς να γελάνε και το φιλελευθεράτο πασχίζει απεγνωσμένα να εμπλέξει την ελληνική Αριστερά, σε έναν ιμπεριαλιστικό φασιστικό πόλεμο, όπου ο πιο αριστερός ανάβει καντήλι στον Αδόλφο και διαβάζει το «Mein Kampf» στα ρωσικά για να καυλώσει.

Σε όλα τα μήκη και πλάτη της Ρωσίας κάνει την εμφάνισή του το κρυπτοναζιστικό σύμβολο «Ζ» που στα χέρια των πουτινικών εξελίσσεται σε ψευδοκυριλλική σβάστικα, ενώ στα ματωμένα χώματα της Ουκρανίας οι νεοναζί του τάγματος του Αζόφ συλλαμβάνουν «προδότες» και τους ανασκολοπίζουν σε δημόσια θέα, κραδαίνοντας τα Καλάσνικοφ του Μητσοτάκη.
 
Το ξανθό γένος

Εμείς επιλέξαμε επισήμως, όχι να αναλάβουμε κάποιου είδους ειρηνιστική πρωτοβουλία, όχι να στείλουμε άσφαιρη ανθρωπιστική βοήθεια, αλλά να μπλέξουμε τα ήδη μπλεγμένα μπούτια μας στον πόλεμο.

Σάμπως θα καθίσουν να τσαλακώσουν τα κοστούμια τους οι «άριστοι» εάν φτάσει η φωτιά στο σπίτι μας; Πρώτοι πρώτοι θα καβαλήσουν τα αεροπλάνα για τα Παρίσια, στριμωγμένοι μαζί με τους πολεμοχαρείς που ολημερίς κραυγάζουν «δεξιότερα Κουροπάτκιν» μέσα από τα social media και απαιτούν να πάρουμε πίσω την Πόλη, διότι έτσι προφήτευσε ο Παΐσιος.

«Μαζί με το ξανθό γένος», ξεσπάθωναν μέχρι πρόσφατα. Ε, αυτό το αφήγημα ξεθώριασε κάπως τώρα τελευταία.