Η λέξη συναίνεση δεν είναι από τις αγαπημένες μου, αλλιώς. Η συναίνεση προκύπτει όταν υπάρχει, τουλάχιστον, ένα ελάχιστο πλαίσιο κατανόησης, ένα σημείο συμφωνίας, ένα κοινό σχέδιο. Φυσικά με τη Νέα Δημοκρατία τίποτα από όλα αυτά δεν ισχύει. Η αριστερά κινείται σε μια εντελώς διαφορετική κατεύθυνση σε όλα τα επίπεδα. Υπάρχουν δύο, ίσως περισσότερα, ανταγωνιστικά προγράμματα και πολιτικά σχέδια.
Ωστόσο, η απαραίτητη ΜΗ συναίνεση δεν οδηγεί ή δεν πρέπει να οδηγήσει σε φτηνό λαϊκισμό και μικροπολιτική αντιπαράθεση. Ειδικότερα, εάν αυτή η αντιπαράθεση λάβει χώρα στον κύκλο της καταστροφικής φωτιάς, στο ανθρώπινο δράμα, στη βίαιη εξαφάνιση της φύσης. Θα ήταν ένα ολέθριο και θλιβερό λάθος.
Δεξιά ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αλέξης Τσίπρας δεν δάγκωσαν και δεν έπαιξαν με τη φωτιά. Μίλησαν σωστά με αίσθημα ευθύνης και επίσης σωστά δεν ζήτησαν παραίτηση υπουργών. Όχι επειδή δικαιολογούν τις “εγκληματικές” τους ανεπάρκειες, αλλά επειδή κατανοούν ότι η αλλαγή προσώπων δεν σημαίνει αυτόματα αλλαγή πολιτικής. Αν έφυγε ο Χαρδαλιάς, για παράδειγμα, ένας άλλος Χαρδαλιάς θα έμπαινε στη θέση του και θα ακολουθούσε την ίδια αναπτυξιακή και αντιπεριβαλλοντική πολιτική. Θα άλλαζε ο Μανώλης…
Αυτή τη στιγμή χρειάζεται σοβαρότητα, προβληματισμός (επίσης στο δικό μας δρόμο σε αυτά τα θέματα), αλλά και ένα πολιτικό σχέδιο, το οποίο θα είναι η οικολογική προοπτική στον πυρήνα του. Η συνάντηση του (αριστερού) κόκκινου και (οικολογικού) πράσινου. Χρειάζεται δράση και αλληλεγγύη.
Και τέλος: Η αριστερά δεν μοιάζει και δεν πρέπει ποτέ να μοιάζει με την απέναντι όχθη. Δεν είμαστε οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Δεν μιμούμαστε τον ιδεολογικό και πολιτικό αντίπαλο. Ο λαϊκισμός είναι δικός τους, η πολιτική μέσω εικόνας και επικοινωνίας, το αποτέλεσμα τους είναι η αδηφάγη ανάπτυξη και η καταστροφή της φύσης, η διαφορετική ανισότητα τους, η βάναυση λογική, η δολοφονία χαρακτήρων.
Η αναζωογονητική και ριζοσπαστική αριστερά έχει τον δικό της τρόπο, τα δικά της πυρομαχικά, τον δικό της ανθρωπιστικό λόγο. Αν κερδίσουμε, θα νικήσουμε γιατί είμαστε (και πρέπει να παραμείνουμε) διαφορετικοί, τελείως διαφορετικοί
Καμία συναίνεση, λοιπόν, ΟΧΙ ….
