Κάθε 14 Φλεβάρη, του Αγίου Βαλεντίνου, γνωστή ως ημέρα των ερωτευμένων, τα συναισθήματα που διακατέχουν τους συνανθρώπους μας είναι πολλά και διαφορετικά.

Η αντίληψη του τι είναι έρωτας διαφέρει ανάμεσα στους λαούς αλλά και στους ανθρώπους. Οι Ρωμαίοι πίστευαν ότι ο έρωτας ήταν ένα συναίσθημα άγριο ή απλό, χωρίς τίποτα το πνευματικό, και στρεφόταν γύρω από την εξωτερική ομορφιά της γυναίκας με τελικό σκοπό την ηδονή και την τεκνοποίηση. Συνήθως, στον έρωτα συμπεριλαμβανόταν και η εγκατάλειψη της ερωμένης.

Τη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου άλλοι τη λατρεύουν και άλλοι τη μισούν, διότι τη θεωρούν μια ημέρα κρίσης, μια ημέρα εξετάσεων για το πού βρίσκεται η προσωπική τους ζωή.

Οι ελεύθεροι και οι ελεύθερες (singles) χρησιμοποιούν ως άμυνα του Εγώ τους τη διακωμώδηση αυτής της γιορτής. Όμως στις περιπτώσεις που κάποιοι/ες δεν έχουν καταφέρει να φτιάξουν την προσωπική τους ζωή, τα παράπονα προς τον εαυτό τους είναι ιδιαίτερα έντονα.

Οι γυναίκες που είναι σε σχέση, την ημέρα αυτή, ενδέχεται να αναρωτιούνται αν πράγματι ήταν αυτό που ζητούσαν από τη ζωή τους. Αν έχουν δηλαδή τον ιδανικό σύντροφο. Από την άλλη μεριά οι άντρες δεν νοιώθουν άνετα όταν περνάνε από εξετάσεις…

Πολλοί και πολλές προσποιούνται ότι είναι ακόμη ερωτευμένοι/ες, ενώ τα ζευγάρια που έχουν πολλά χρόνια σχέσης βλέπουν την γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου ως μια συνηθισμένη μέρα, διότι θεωρούν ότι πέρασαν όλες τις εξετάσεις με επιτυχία.

Οι υγιείς σχέσεις εξαρτώνται από τους στόχους που θέτουμε. Πρέπει ν’ αναζητούμε έναν σύντροφο με τον οποίο θα μπορούμε να πορευτούμε μαζί στη ζωή. Οι μεγάλες προσδοκίες και τα γρήγορα συμπεράσματα δεν βοηθούν, με αποτέλεσμα σε πολλές περιπτώσεις να καταλήγουν σε τοξικές σχέσεις…