Ανάμεσα στην εθνικοφροσύνη, τον πουριτανισμό και την ηθικολογία, υπάρχουν μικρά κενά. Καλύπτονται απ’ την ηλιθιότητα.
Ό,τι συμβαίνει τούτο τον καιρό ήταν αναμενόμενο. Δεν είναι τυχαίο. Δεν συνέβη λόγω συμπτώσεων. Είναι ιδεολογία. Η ιδεολογία της δεξιάς. Αυτή είναι η δεξιά. Όποιος εκπλήσσεται δεν γνωρίζει την ιστορία της Ελλάδας.
Πριν δέκα μέρες περίπου, ο εκλεγμένος με την ΝΔ αντιδήμαρχος πολιτισμού του Δήμου Μυτιλήνης, αρνήθηκε να παραχωρήσει το Δημοτικό θέατρο για την πραγματοποίηση της καθιερωμένης δράσης, του δημόσιου θηλασμού, που πραγματοποιείται κάθε χρόνο από τον σύλλογο εθελοντών υποστήριξης μητρικού θηλασμού και μητρότητας. Τον σκανδάλιζε η εικόνα του γυμνού στήθους των γυναικών που θηλάζουν τα μωρά τους.
Βυζάκια μέσα λοιπόν… Πουριτανισμός, σεμνοτυφία, προκατάληψη. Πολιτισμός απολίτιστος.
Η γενική γραμματεία Αιγαίου, απαίτησε και πέτυχε να αλλάξει η αφίσα για την 31η συνάντηση ερασιτεχνικών θιάσων Αιγαίου που θα γίνει στην Ρόδο. Σύμφωνα με την γενική γραμματέα Αιγαίου κυρία Καλογήρου, η αρχική αφίσα που παρουσίαζε έναν άνδρα που φορούσε στο πρόσωπο του μια μάσκα ενός ελαφιού με κέρατα, δεν ταίριαζε με το εθνόσημο που θα ήταν τυπωμένο στην αφίσα, αφού την θεατρική συνάντηση θα χρηματοδοτούσε η γ.γ. Αιγαίου.
Το εθνόσημο δεν ταιριάζει με τα κέρατα! Άραγε με τι ταιριάζουν τα κέρατα; Κοντόφθαλμη αντίληψη για την τέχνη. Keratophobia ή κερατοφοβία; Καθωσπρεπισμός ή υποκρισία; Ή και τα δύο μαζί;
Μετά από καταγγελία, αστυνομικοί εισέβαλαν στον κινηματογράφο «Αελλώ», που προβαλλόταν η ταινία «Joker», προκειμένου να διαπιστώσουν αν την παρακολουθούσαν ανήλικοι θεατές.
Αστυνομία ελέγχου των ηθών. Όταν η ηθικολογία συνάντα την καταστολή.
Εσχάτως κάτι κινείται. Κάτι με την όπισθεν. Όλα αυτά τα περιστατικά δεν είναι τυχαία. Συνδέονται μεταξύ τους με τον συνδετικό ιστό της μούχλας, που εξαπλώνεται, πολλαπλασιάζεται σιγά-σιγά, προσπαθώντας να καταλάβει ζωτικό χώρο.
Η θριαμβευτική εκλογή δεξιών αυτοδιοικητικών συνδυασμών, καθώς και η αυτοδύναμη επικράτηση της ΝΔ, απελευθέρωσε όλες αυτές τις σκοταδιστικές δυνάμεις. Πάντα υπήρχαν, όμως είναι πρώτη φορά που από την μεταπολίτευση και μετά, αισθάνονται ότι έχουν μέσα στην κοινωνία το επάνω χέρι. Την ιδεολογική υπεροχή.
Η πολιτική επέλαση στην πατρίδα μας, ανθρώπων με θεοκρατικές, οπισθοδρομικές, σκοταδιστικές απόψεις, εμφανίζει ήδη τις πρώτες παρενέργειες.
Απόστολοι της ηθικής, που έχουν προορισμό τους να μας σώσουν, είτε το θέλουμε είτε όχι, να σώσουν την κοινωνία μας από την αποχαλίνωση των ηθών και τον δρόμο της απώλειας που πορεύεται. Άνθρωποι με ιερό φανατισμό, σκοτεινή ματιά και αντίληψη, για την ελεύθερη κοινωνία των πολιτών. Δέσμιοι μιας αυστηρής κατηχητικής άποψης για την ζωή, τον πολιτισμό και την τέχνη.
Μπορεί όλα αυτά να γίνονται με χονδροειδή γκροτέσκο τρόπο, σαν χοντροκομμένη φάρσα, όμως τα ζούμε, τα αισθανόμαστε και αναρωτιόμαστε για την συνέχεια.
Οι άνθρωποι αυτοί αυτοδιορισμένοι ιεροκήρυκες, χαμηλών πτήσεων και αναζητήσεων, θέλουν να πάρουν τη ρεβάνς από αυτό που δεν έχουν και τους ενοχλεί. Την ανοιχτή σκέψη της αναζήτησης.
Θα δούμε ακόμα πολλά «αριστουργήματα» σαχλαμάρας, μπαρούφας και φανφάρας. Αυτουπονομεύονται και αυτογελοιοποιούνται αντιμετωπίζοντας την εποχή μας σαν παράρτημα του Μεσαίωνα. Έχουν τον φανατισμό του ιεροεξεταστή, ας μας φαίνονται γελωτοποιοί. Δεν είναι όμως για γέλια. Μας υπενθυμίζουν ότι ποτέ δεν πρέπει να θεωρούμε κάποια πράγματα δεδομένα και να εφησυχάζουμε. Πάντα πρέπει να πολεμούμε για την ελευθερία των ιδεών, την διαφορετικότητα την αυτοδιάθεση της ζωής μας.
Θα μας ήταν περίπου αδιάφοροι αν αυτά αφορούσαν αποκλειστικά τους ίδιους και κάποιους ίδιους με αυτούς. Επειδή όμως μας αφορούν όλους, οφείλουμε να αντιδρούμε σε κάθε εκατοστό παραβίασης της ανοιχτής ελεύθερης ζωής μας.
Το γελοίο του πράγματος ας μην μας κάνει να τους υποτιμούμε. Είναι επικίνδυνοι.