Οι δραγάτες του ελληνικού Facebook, που δραγατεύουν αφ’ υψηλού την κοινή λογική -η οποία πλέον τείνει να καταγράφεται ως αριστεροσύνη(!)- δεν ασκεί ακριβώς επιτήρηση.
Είναι γνωστή η δύναμη των μέσων κοινωνικής δικτύωσης και μια τέτοιους είδους φίμωση δεν είναι ικανή να κουμαντάρει αυτή τη δυναμική.
Επιπροσθέτως είναι αχρείαστη. Όταν έχεις στην κατοχή του όλο το σύστημα να βαράει παλαμάκια σε κάθε κυβερνητική σου φιγούρα και να περνά την ωμή αλήθεια από χίλια καλλωπιστικά φίλτρα, αυτή η ύβρις απέναντι στην επιλεκτική ελευθερία είναι άνευ λόγου.
Γιατί τότε έχει ιδρυθεί αυτό το «σώμα πολιτοφυλακής» στα social media;
Γιατί ενδίδει η κυβέρνηση σε αυτή την χοντροκομμένη πρακτική φίμωσης, με απειλητικά «βουκινίσματα» και μπλοκαρίσματα προς όποιον κατά την κρίση της θεωρεί παραβάτη;
Κατά τη γνώμη μου πρόκειται απλώς για ένα γινάτι.
Το σύστημα βίωσε την τετραετία της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ ως προσωπική ήττα. Τι κι αν επανήλθε δριμύτατη, η ικανοποίηση γι΄αυτήν δεν είναι αρκετή. Μπορεί να ικανοποιεί ανενόχλητη τα συμφέροντά της, έχει όμως να ταΐσει και την ψυχική της. Επιθυμεί να καταπραΰνει τον πληγωμένο της εγωισμό και να εκφράσει το μίσος της. Εξ ου και αυτή επιθετικότητα! Η σχέση μεταξύ της επιθετικότητας και της ευχαρίστησης, δεν είναι καινούρια. Πρόκειται για είναι ένα ιδιαίτερο σχήμα απόλαυσης, άκρως εθιστικό. Θα πείτε «μα το κράτος δεν έχει καρδιά». Ναι δεν έχει, οι εκπρόσωποί του όμως έχουν ονοματεπώνυμα και καρδιές. Αυτό λοιπόν το συναρπαστικό και συχνά σαγηνευτικό διαπροσωπικό γεγονός, διότι περί τέτοιου πρόκειται, ξεκινά από την κορυφή της κυβέρνησης. Το καλλιεργεί και το επιτρέπει να συμβαίνει.
Δεν προκύπτει από πολιτική ανάγκη αλλά από καθαρά προσωπική εμμονή και αντιπαλότητα σε ό,τι θυμίζει αυτόν, που χωρίς να είναι «απόγονος» πάτησε τα «ανάκτορά τους». Βρίθει παραδειγμάτων ο τρόπος με τον οποίο ο Μητσοτάκης αντιμετωπίζει εντός βουλής τον Τσίπρα. Τσιτώνεται, ανταριάζει και καταφεύγει διαρκώς σε χαρακτηρισμούς. Το ζει προσωπικά ξεχνώντας ότι το 31,53% που έλαβε ο ΣΥΡΙΖΑ εκπροσωπεί μεγάλο μέρος της κοινωνίας. Πολύ πιθανόν βέβαια να τους μισεί κι αυτούς ή όποιους άλλους του τον θυμίζουν.
Το πρόσφατο πάντως μπλοκάρισμα 10αδων λογαριασμών στο Facebook βουλευτών και στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ που τους αφαιρεί το δικαίωμα στα «share» χωρίς λόγο, αθροίζεται με όλα τα προηγούμενα και επιβάλει ένα καθεστώς ελευθερίας αλά τούρκα. Όσο για τους δραγάτες που ασκούν αυτό το έργο, ας τους ενημερώσει κάποιος ότι είναι αρκετά πρωτόγονος ο τρόπος που το ασκούν. Μπορούν και πιο φινετσάτα…
