Κουπόνια για το ρεύμα, κουπόνια για τα καύσιμα, κουπόνια για το φαΐ, σε λίγο θα μας δίνουμε και κουπόνια για να αναπνέουμε.
Και επειδή τα κουπόνια σημαίνουν αρνητικά, τους δίνουν νέα ονόματα: Fuel Pass, Power Pass, Food Pass. Έτσι, οι νεολογισμοί και οι αγγλισμοί αποκρύπτουν την ταπείνωση των επιδοματούχων του ελλαδικού πτωχοκομείου, ενώ τα πετσωμένα κανάλια και οι χειροκροτητές του εγχώριου Κιμ Γιονγκ Ουν αναγάγουν την επιδοματική ξεφτίλα σε μέγιστη κοινωνική εκχώρηση. Επιστημονικά πράματα!
Ο όρος «assistantship»(επιδοματική βοήθεια) χρησιμοποιείται κατά κόρον από την (ακρο)δεξιά. Γι’ αυτό όταν χρησιμοποιείται από την Αριστερά δημιουργεί σύγχυση. Αυτό συνέβη με το επίδομα των 600 ευρώ στους αστυνομικούς, που υπερψήφισαν τα ελληνικά αριστερά κόμματα πλην του ΜΕΡΑ25 (και του ΚΚΕ που αναίρεσε την θετική ψήφο του). Γενικά, υπάρχει μία αμήχανη στάση της Αριστεράς απέναντι στα επιδόματα.
Στην Γαλλία υπήρξε πρόσφατα μια σκληρή αντιπαράθεση με την αποκαλούμενη «αριστερά των επιδομάτων». Δεν μπορείς να είσαι κατά της «βοήθειας», γιατί μια μεγάλη κοινωνική κατηγορία στηρίζεται στα επιδόματα και «αισθάνεται περιφρονημένη», υποστηρίζει ο ιστορικός του PCF(Κομμουνιστικό Κόμμα Γαλλίας), Roger Martelli, θεωρώντας ότι τους ανθρώπους, που αρνείται η «καθαρή αριστερά», τους οικειοποιείται η (ακρο)δεξιά, εμφανιζόμενη ως δήθεν λαϊκή και υποστηρίζοντας ότι για την κρίση δεν φταίει ούτε ο καπιταλισμός ούτε οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές, αλλά η… Αριστερά, οι φεμινίστριες, τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα, οι Ρομά, οι μετανάστες, οι εργαζόμενοι που απεργούν, οι αλληλέγγυοι κ.ά..
Η σύγχυση των αριστερών διανοούμενων αποκτά χαρακτηριστικά «εγκεφαλικής ομίχλης», καθώς αδυνατούν να αντιληφθούν ότι τα επιδόματα είναι αυτά που «ταπεινώνουν και περιφρονούν» τους από κάτω και όχι αυτοί που τα αρνούνται. Αντίθετα, οι αριστεροί, όχι μόνο δεν περιφρονούν τους ‘από κάτω΄ αλλά διεκδικούν την χαμένη αξιοπρέπειά τους αγωνιζόμενοι για συλλογικές εισοδηματικές αυξήσεις και σταθερές δουλειές.
Όσο για την επιρροή της (ακρο)δεξιάς, αυτή είναι κυρίως ιδεολογική καθώς βασίζεται στα ήδη διαμορφωμένα στερεότυπα. Δεν είναι τυχαίο ότι οι (ακρο)δεξιοί προτείνουν ως απάντηση στην κατάρρευση των κοινωνικών δομών και την οικονομική ανασφάλεια, την ενίσχυση των πατριαρχικών κανόνων εντός της οικογένειας και του κράτους! Η διασάλευση της τάξης σύμφωνα μ’ αυτούς προέρχεται από τους αριστερούς που αμφισβητούν τους παραδοσιακούς κανόνες, ξεσηκώνουν τις γυναίκες(εξ ου και οι γυναικοκτονίες!), προβάλλουν την «ιδεολογία του φύλου» υπέρ των ομοφυλόφιλων, των τρανς κ.ο.κ..
Όχι, για την (ακρο)δεξιά δεν φταίει η επιδίωξη υπερκερδών από τις μεγα-εταιρείες, φταίνε τα ΛΟΑΤΚΙ άτομα, φταίνε οι φεμινίστριες, φταίνε οι πρόσφυγες και οι μετανάστες, φταίνε οι ακτιβιστές και οι… δαίμονες αριστεροί!
Χρειάζεται, λοιπόν, η Αριστερά να απαντήσει στην “νέο(ακρο)δεξιά ιδεολογία” και να μιλήσει με μια «νέα γλώσσα» που θα ανατρέψει τις συντηρητικές στερεοτυπικές αντιλήψεις και θα επικοινωνήσει τη διαφορά της, προβάλλοντας συγχρόνως την προοπτική της, που είναι ο σοσιαλισμός, ως ριζική λύση των κοινωνικών αδικιών…
