Σε Αττική, Εύβοια και Λακωνία έχουν ήδη καεί 507.950 στρέμματα σύμφωνα με τη δορυφορική υπηρεσία της Ε.Ε. “Κοπέρνικος” και εκτιμάται ότι η τελική αποτίμηση θα φτάσει τα 700.000 στρέμματα. Πρόκειται για τη μεγαλύτερη καταστροφή όλων των εποχών στην Ελλάδα από μία και μόνη πυρκαγιά.

“Η έκταση της καταστροφής μαυρίζει την καρδιά όλων μας. Και πρώτος εγώ ζητώ συγγνώμη για τις όποιες αδυναμίες υπήρξαν”, δήλωσε ο πρωθυπουργός στο διάγγελμα της περασμένης Τρίτης. Οι “όποιες” αδυναμίες δεν στάθηκε δυνατό να προσδιοριστούν, όπως ούτε και να αποσαφηνιστεί ένα σχέδιο του κράτους για την πυρόσβεση, τη στήριξη των πυρόπληκτων σήμερα. Αντίθετα, είπε πολλά “θα”. Και όσο οι επικοινωνιολόγοι του πρωθυπουργού προσπαθούν να κάνουν damage control στη δημοφιλία της κυβέρνησης -αυτό είναι και το μόνο που την ενδιαφέρει να περισώσει- τόσο περισσότεροι άνθρωποι σχηματίζουν μια τεράστια αλυσίδα αλληλεγγύης, που δεν προτεραιοποιεί μόνο την ανθρώπινη ζωή, αλλά και τα ζώα, τις περιουσίες, τα δάση, τους ελεύθερους χώρους, το ευ ζειν. Σπάνε με αυτό τον τρόπο την κυνική απουσία του κράτους, αλλά και προσφέρουν πραγματική, έμπρακτη βοήθεια.

Συλλογικές κουζίνες διανέμουν καθημερινά φαγητό, συλλέγονται τρόφιμα και προϊόντα άμεσης ανάγκης, φάρμακα, γάζες, νερά, ζωοτροφές, ό,τι χρειάζονται για να επιβιώσουν οι άνθρωποι και τα ζώα που εκτοπίστηκαν βίαια από την περιοχή τους. Ακόμα συγκεντρώνονται χρήματα, από το υστέρημα του καθενός, διότι γνωρίζουμε οι “αποζημιώσεις” τι καθυστερήσεις έχουν. Ακόμα αναμένουν οι πληγέντες του Ιανού και του σεισμού στη Σάμο.

Παράλληλα, προσφέρονται δωρεάν διαμερίσματα στους άστεγους πυρόπληκτους, ακόμα και σπίτια για διακοπές, όπως επίσης υπηρεσίες ψυχολογικής στήριξης, παιχνίδια, υπολογιστές, ρούχα. Στις αγγελίες σημειώνεται ξανά και ξανά πως οι πυρόπληκτοι είναι με τα ρούχα που φορούσαν όταν αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τους τόπους τους. Φανταστείτε λοιπόν την ένδεια των ανθρώπων που έχουν εκτοπιστεί. Πόση οργή μπορεί, λοιπόν, να προκαλέσει η συνεχής επίκληση της προτεραιότητας της ανθρώπινης ζωής; Διότι ανθρώπινη ζωή δεν είναι μόνο ο παλμός στο κορμί. Όταν όμως η έγνοια είναι η πολιτική επιβίωση, δεν υπάρχουν περιθώρια για να κάτι άλλο.

Για αυτό και στις κινήσεις αλληλεγγύης που στήνονται επικρατούν τα συνθήματα «Το μόνο που έχουμε είναι ο ένας τον άλλον», «Μόνο ο λαός θα σώσει τον λαό». Πρόκειται για συνθήματα της Αριστεράς, η οποία είχε, έχει και θα έχει ως πρώτη προτεραιότητα τη ζωή, εννοώντας φυσικά τη φύση, τα ζώα και τον άνθρωπο, διότι μόνο ως σύνολο μπορούμε να υπάρξουμε. Άλλωστε “Δεν υπάρχει πλανήτης Β”. Αυτόν έχουμε, αυτόν πρέπει να διαφυλάξουμε. Βρισκόμαστε, λοιπόν, σε μια στιγμή καμπή, που μπορεί να γίνει κατανοητό τι εννοεί ως ζωή η Δεξιά και τι η Αριστερά. Και αυτές οι αξίες, διαμορφώνουν και τις πολιτικές που θα υποστηρίξει η κάθε πλευρά. Και είδαμε πώς η Δεξιά στο όνομα της ανθρώπινης ζωής, έχει αφήσει στο έλεος τη φύση, τον πλανήτη και επομένως και τους ανθρώπους. Διώχνονται με το ζόρι από τα σπίτια τους, παρότι όπου σώθηκαν οικισμοί ήταν γιατί αρνήθηκαν να φύγουν όλοι οι κάτοικοι και έμειναν κάποιοι να παλεύουν με όσα μέσα διέθεταν. Δεν επιτρέπουν σε πυροσβεστικά οχήματα να παραμένουν σε περιοχές, και όποια χωριά τα κατάφεραν κράτησαν ακόμα και με οδοφράγματα πυροσβεστικά οχήματα.

Βιώνουμε την απόλυτη κατάρρευση του κράτους και στη θέση του αναδεικνύεται ένα τσουνάμι αλληλεγγύης, το οποίο είναι ικανό να υποχρεώσει την κυβέρνηση όχι μόνο να αναγνωρίσει την κλιματική κρίση -λες και έτσι θα αποποιηθεί τις δικές της ευθύνες- αλλά να αναλάβει πραγματική δράση αντιμετώπισής της. Είναι η στιγμή που η αλληλεγγύη μπορεί να σαρώσει πολιτικές. Το είδαμε ξανά να συμβαίνει. Στο προσφυγικό το 2015. Το βλέπουμε να συμβαίνει και στο me too.

Ο ένας κρατά το χέρι του άλλου. Μια ανθρώπινη αλυσίδα, που μπορεί να σώσει ανθρώπινες ζωές, ζώα, περιουσίες, αλλά και να προστατεύσει το ευ ζειν. Και όχι μόνο αυτό, αλλά να διεκδικήσει μια καλύτερη ζωή. Είναι σαν να ακούω πίσω από τις εικόνες που κατακλύζουν τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης το «Ένας για όλους και όλοι για έναν». Και κάπως έτσι ανατρέπονται και όσοι νιώθουν παντοδύναμοι.