Από τις φράσεις που, με τη στόχευση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, περιέλαβε στην ομιλία του στη μνήμη του Γιάννη Κεφαλογιάννη την Τετάρτη στα Ανώγεια ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της ΝΔ, Κώστας Καραμανλής (όλες τους πολιτικά ευθύβολες και δημοκρατικά αναντίρρητες: «παραμένει επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν»· «σε τέτοιου είδους καταστάσεις η κάθαρση επέρχεται μόνο εφόσον αποσαφηνιστούν πλήρως»· «η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου»…) ξεχωρίζει, ως η πλέον απαξιωτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη, αυτή: «Το να προκλήθηκαν (ενν. οι παρακολουθήσεις) από κυβερνητική πρωτοβουλία είναι, εκτός από αντιδημοκρατικό, και παράνομο, τόσο πέρα από κάθε όριο νοσηρής φαντασίας και πολιτικής ανοησίας, που είναι αδιανόητο».

Εν ολίγοις, ο πρώην πρωθυπουργός καταλογίζει στον νυν «πολιτική ανοησία», «αδιανόητη» ανικανότητα κατανόησης της πολιτικής πραγματικότητας, των δημοκρατικών αντανακλαστικών του πολιτικού σώματος –λαού και εκπροσώπων του–, τα οποία διαμορφώθηκαν στην πεντηκονταετία της Μεταπολίτευσης, που τον θεμέλιο λίθο της έβαλε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο και ιδρυτής του κόμματος του οποίου προΐσταται σήμερα ο Κυρ. Μητσοτάκης…

Ηχηρές απουσίες

Ο Κ. Καραμανλής είχε επιλέξει, θυμίζουμε, να απουσιάσει από τα έδρανα της ΝΔ κατά την προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για τις παρακολουθήσεις. Απέφυγε, έτσι, είτε να υποχρεωθεί να χειροκροτεί πειθήνια, μαζί με την παμψηφία των παρισταμένων βουλευτών της παράταξης, το αντιθεσμικό παραλήρημα του Κυρ. Μητσοτάκη στην προσπάθειά του να συγκαλύψει τις ευθύνες του για τις υποκλοπές, είτε να τον αποδοκιμάσει σιωπηρά. Ωστόσο, αυτό που ορθώς απέφυγε, για λόγους θεσμικούς και, βέβαια, ενδοπαραταξιακούς, να πράξει στη Βουλή, το έπραξε στα Ανώγεια – ηχηρότατα μάλιστα. Και αποτελεσματικά επίσης: όσα είπε ανέβασαν στη δημόσια… συνακρόαση(!) όσα μέχρι πρότινος συζητιόνταν στο κομματικό παρασκήνιο, από «καραμανλικούς» και μη.

Η ολίσθηση της ΝΔ στην απαξίωση ελέω Μητσοτάκη στοιχειώνει ποικιλοτρόπως την παράταξη. Από την προ ημερησίας δεν απουσίαζε μόνο ο Καραμανλής, αλλά και ο Σαμαράς και ο Δένδιας. Δύο πρώην πρωθυπουργοί και πρόεδροι της ΝΔ και ένας μνηστήρας της αρχηγίας του κόμματος. Ηχηρές απουσίες. Επιδέχονται πολλαπλές αναγνώσεις. Η προφανέστερη λέει ότι με Μητσοτάκη το κόμμα δεν έχει μέλλον. Ότι ο Μητσοτάκης δεν μετράει πλέον ως κεφάλαιο παρά μόνο από στελέχη που θα προσκολληθούν σε αυτόν ελπίζοντας να εκλεγούν στην επόμενη Βουλή, είναι δεν είναι το κόμμα στην κυβέρνηση, είναι δεν είναι ο ίδιος αρχηγός του.

Αλλαγή εκλογικού νόμου

Οι επόμενες κάλπες θα γίνουν με απλή αναλογική. Αν δεν προκύψει κυβέρνηση, οι νέες εκλογές θα διεξαχθούν με το νόμο που ψήφισε το 2020 η Ν.Δ. και απαιτεί ποσοστό 37,5% – 38% για την αυτοδυναμία. Τα δημοσκοπικά ποσοστά της ΝΔ υποχωρούν, δεν ανακάμπτουν, η αυτοδυναμία δεν συζητείται πλέον, το ίδιο και η συγκυβέρνηση με ΠΑΣΟΚ-ΚΙΝΑΛ, μετά τις αποκαλύψεις για την παρακολούθηση του τηλεφώνου του Νίκου Ανδρουλάκη. Οι πιθανότητες πολλοί βουλευτές της Ν.Δ. να βρεθούν εκτός Βουλής αυξάνουν όσο οι εκλογές μετατίθενται εγγύτερα στον Ιούλιο του 2023…

Ζήτημα αλλαγής του εκλογικού νόμου έχει τεθεί από καιρό εντός της Ν.Δ. Το επαναφέρουν στη δημόσια συζήτηση διαρροές από το πρωθυπουργικό περιβάλλον για να σταθμιστούν οι αντιδράσεις και να προθερμανθεί η κοινή γνώμη.

Το θέμα όμως είναι ότι αλλαγή του εκλογικού νόμου «εν πλω» αποτελεί παραδοχή ότι το κυβερνών κόμμα δεν έχει τις δυνάμεις να αναδειχθεί αυτοδύναμα ακόμη και με τον εκλογικό νόμο που ψήφισε το ίδιο, πράγμα που ισοδυναμεί ότι οδεύει προς εκλογές με μια εκ των προτέρων ομολογία ήττας. Επιπλέον ο «θεσμικός» πρωθυπουργός αυτοακυρώνεται όταν βιάζει προς όφελός του ένα θεμελιώδη θεσμό της δημοκρατίας που είναι οι εκλογές. Τέλος, πώς μπορεί να αυτοπροβάλλεται ως εγγυητής της πολιτικής σταθερότητας όταν την υπονομεύει ο ίδιος αλλάζοντας τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού ενώ αυτό εξελίσσεται.

Ασυνέπεια

Αλλά ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν διακρίνεται για συνέπεια λόγων και πράξεων. Τον Δεκέμβριο, «για να υποβαθμίσει την ανάγκη πρόσθετων ΜΕΘ, είπε στη Βουλή ότι δεν έχει υπόψη του καμιά μελέτη που να δείχνει ότι η θνησιμότητα εκτός ΜΕΘ είναι μεγαλύτερη από την εντός ΜΕΘ. Συνελήφθη ψευδόμενος σε χρόνο μηδέν, όταν έγινε γνωστή η μελέτη Τσίοδρα – Λύτρα και η πληροφορία ότι τη γνώριζε αλλά συνέχισε να πράττει τα αντίθετα».[1]

Το Φεβρουάριο είχε κόψει κάθε συζήτηση για τον εκλογικό νόμο, με την αμετροεπή βεβαιότητα που τον διακρίνει, εκτιμώντας ότι παρά τον δύσκολο χειμώνα που έρχεται, η Ν.Δ. θα διατηρήσει τις δυνάμεις της αντιμετωπίζοντας την ακρίβεια με επιδόματα. Τώρα οι Βρυξέλλες και ο Γιάννης Στουρνάρας του κόβουν την όρεξη να βάλει χέρι στους πόρους του ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης — και πληθαίνουν τα στελέχη του που θεωρούν δύσκολο να αποφευχθεί η προσφυγή στις κάλπες πολύ νωρίτερα από τον Απρίλιο και που ως μόνη σωτηρία βλέπουν την αλλαγή του εκλογικού νόμου. Αν δεν συμμορφωθεί, πολλοί από αυτούς θα πάνε ανόρεκτα στις εκλογές .

Συμμορφώνεται, λοιπόν.

Την Τρίτη η Ντόρα Μπακογιάννη και ο βουλευτής Λάρισας Μάξιμος Χαρακόπουλος έθεσαν το θέμα δημοσίως.

Ο δεύτερος ευθέως, σε συνέντευξή του στο Κανάλι της Βουλής. Πρέπει, είπε, να ξαναδούμε το ζήτημα του εκλογικού νόμου και να επανέλθουμε ενδεχομένως στο μπόνους των 50 εδρών στο πρώτο κόμμα.

Η κα Μπακογιάννη εμμέσως, επισήμανε μεν τη δέσμευση του πρωθυπουργού ότι δεν συζητάει αλλαγή του εκλογικού νόμου, όμως πρόσθεσε ότι το ζήτημα απασχολεί. Τίθεται θέμα σταθερότητας, είπε, και επικαλέστηκε την πολιτική αστάθεια στην Ιταλία, η οικονομία της οποίας βάλλεται, όπως είπε, μετά την παραίτηση Ντράγκι. Είναι, πρόσθεσε, «ένα θέμα που συζητείται έντονα μεταξύ των συναδέλφων»…

Ο Ζ. Χαρακόπουλος ενδεχομένως φλέγεται να επανεκλεγεί. Η ανησυχία της κας Μπακογιάννη μάλλον είναι άλλη. Μια σαρωτική εκλογική ήττα του Κυρ. Μητσοτάκη θα σήμαινε την αποπομπή του από την ηγεσία της ΝΔ, ταπεινωτικό πλήγμα στο οικογενειακό όνομα και στις βλέψεις του δημάρχου Αθηναίων Κώστα Μπακογιάννη για την πρωθυπουργία – θεού θέλοντος και εκλογικού νόμου επιτρέποντος…

Ο καθείς κι απάνω του, κι όλοι εναντίον μας… Θα τα ξαναπούμε σύντομα…

[1] «Έτος εκλογών το 2022;», Η ΕΠΟΧΗ 2 Ιανουαρίου 2022.