Ακόμα και να μην τα έχουν ζήσει, τα παιδιά και τα εγγόνια των προσφύγων κουβαλάνε τις μνήμες των προσφύγων γονιών και παππούδων τους.

Οι πρώτοι άνθρωποι που συναντήσανε, οι τόποι που περάσανε, τα βάσανα και οι χαρές της πορείας τους, η ελπίδα και η κούραση τους, με άλλα λόγια τα συναισθήματα και οι εικόνες που τους δημιούργησε ο “τόπος “, περνάνε από γενιά σε γενιά.

Με αυτό τον τρόπο η μνήμη του “τόπου” δηλαδή των ανθρώπων που τον κατοικούνε εγγράφεται σε εκατοντάδες χιλιάδες άλλους ανθρώπους για πάρα πολλά χρόνια και τους ακολουθεί από γενιά σε γενιά…