Οι εκτιμήσεις της ηγεσίας της Νέας Αριστεράς για την Ιδρυτική Συνδιάσκεψή της είναι ότι υπήρξε πολύ θετική και ελπιδοφόρα. Αυτό, όπως επιχειρηματολογούν, προκύπτει τόσο από τον αριθμό όσων προσήλθαν να παρακολουθήσουν την πρώτη –δύσκολη λόγω κακοκαιρίας– μέρα (υπερέβησαν τους 1.200) όσο και τον αριθμό που, τελικά, πήραν κάρτα συμμετοχής στην κομματική προσπάθεια, περίπου 1.300. Θα σημειώσουν, όμως, και την ποιότητα των τοποθετήσεων, του πολιτικού λόγου, του κλίματος συντροφικότητας και διαλόγου που επικράτησε, που οδήγησαν και σε καλής ποιότητας κείμενα αποφάσεων. Τώρα, έχοντας ένα σταθερό σημείο πίσω τους, σχεδιάζουν τα επόμενα βήματα, με δεύτερο σταθμό, καθοριστικό, τις ευρωεκλογές.

Πρόκειται για μια εικόνα, ωστόσο, που λίγο έως πολύ αποδόθηκε και από τον Τύπο, ιδίως τον ηλεκτρονικό, παρά το ότι οι “δυσκολίες” που, προς το παρόν, καταγράφονται είναι ορατές στο έμπειρο μάτι. Όμως, αυτό το κλίμα απελευθέρωσης και ικανοποίησης το εισέπραττε όποια/ος βρέθηκε και παρακολούθησε τις εργασίες από κοντά, στο ΣΕΦ. Χωρίς να το επιδιώκει κανείς, αβίαστα, έκανε τη σύγκριση με τα συνέδρια του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως αυτό πριν δυο χρόνια, και πολύ περισσότερο όσα διαδραματίστηκαν στο τελευταίο συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ υπό την προεδρία του Στ. Κασσελάκη.

Σύνθεση με μήνυμα

Όσες και όσοι γνώριζαν τον κόσμο της Ανανεωτικής και Ριζοσπαστικής Αριστεράς, από παλιά, δεν ήταν δύσκολο να καταλάβουν ότι η σύνθεση της Συνδιάσκεψης –και δεν εννοούμε μόνο όσους πήραν καρτέλα εγγραφής– ήταν πάρα πολύ ενδιαφέρουσα. Αριστερές και Αριστεροί που είχαν τοποθετηθεί διαφορετικά, ακόμη και σε αντίπαλες τάσεις, στο ταραχώδες παρελθόν ήταν εκεί. Ο κύριος όγκος ήταν, ασφαλώς, από αυτούς που αποχώρησαν από τον ΣΥΡΙΖΑ. Όμως, προσήλθαν και πολλοί απ’ αυτούς που είχαν αποχωρήσει σε διάφορες εποχές από τον ΣΥΡΙΖΑ ή δεν είχαν ποτέ ενταχθεί. Πρέπει να μελετηθεί σε βάθος τι είναι αυτό που παρακίνησε αυτό τον ποικίλο αριστερό κόσμο, με διαφορετικές καταγωγές: που έκανε κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ και από “τ’ αριστερά” και από “τα δεξιά” να προσέλθει. Δηλαδή, να ερευνηθεί τι είναι αυτό που αποθάρρυνε μέχρι πολύ καιρό πριν να ενταχθεί, να στηρίξει έκδηλα και τι είναι αυτό που τώρα τους ενθαρρύνει.

Εάν αυτό είναι το πρώτο δείγμα ανάκτησης της χαμένης αξιοπιστίας του ΣΥΡΙΖΑ, που εντόπιζαν ως το κύριο εμπόδιο οι πιο σοβαροί αναλυτές και πολιτικοί επιστήμονες, μένει να αποδειχθεί. Αξιοπιστία που στηρίζεται και στην εικόνα τεκμηριωμένου λόγου που αναδύεται, μακριά από τα εύκολα συνθήματα και τον λαϊκισμό. Που “κάνουν την πολιτική, τελικά, απολίτικη και τερέν” όπως εύστοχα σημείωσε στην ομιλία της η Σία Αναγνωστοπούλου. Ακόμη σπουδαιότερο είναι να φανεί αν αυτή η πρώτη καλή εικόνα περπατήσει και στην κοινωνία. Αυτό θα σημαίνει και ρήγμα στο υπάρχον, πάντα, αντιΣΥΡΙΖΑ ρεύμα, βήμα που δεν θα οφείλεται στο ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πια δεν είναι αξιόμαχος να κερδίσει την κυβέρνηση αλλά ότι η Νέα Αριστερά αποκτά, βαθμιαία ελκτική φυσιογνωμία.

Η επιτυχία της Συνδιάσκεψης, καθόλου δεδομένη εξάλλου για πολλούς λόγους, αποκαλύπτει επίσης την αυτενέργεια των μελών και φίλων. Ξεπέρασαν τους στόχους της ηγεσίας, δημιουργώντας οργανώσεις σχεδόν παντού. Το φαινόμενο ενισχύθηκε με τη δημιουργία, παράλληλα με τις εργασίες, ζωντανών και πολυάριθμων δικτύων – τα παλιά τμήματα, τώρα χωρίς διορισμούς από τα πάνω και γραφειοκρατικά – που άρχισαν αμέσως τον προγραμματισμό των  παρεμβάσεών τους. Δεν περίμεναν καμιά καθοδήγηση για να αφυπνισθούν.

Το Κόμμα καταλύτης

Ο ίδιος ο Αλέξης Χαρίτσης το αξιολόγησε αυτό, στο φόντο του κεντρικού συνθήματος “η πολιτική επιστρέφει” εύστοχα: “Σήμερα φτιάχνουμε με τη δική σας ενεργή συμμετοχή, αυταπάρνηση και συγκινητική προσπάθεια, το κόμμα της Αριστεράς που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Το κόμμα που θα είναι ο καθοριστικός καταλύτης για τη συγκρότηση εκείνης της αντιπολίτευσης που χρειάζεται ο τόπος” είπε. Σ’ αυτό επανήλθε και η ψηφισμένη διακήρυξη: “Το μήνυμά μας αγκαλιάζει χιλιάδες πολίτες που όλο αυτό το διάστημα με αυτενέργεια δημιουργούν πυρήνες της Νέας Αριστεράς, συγκροτούν το πολιτικό και οργανωτικό της δίκτυο, συμμετέχουν σε θεματικές οριζόντιες δικτυώσεις. Η αίσθηση του κατεπείγοντος οδηγεί σε μια διαρκή αναμέτρηση με υπαρκτά προβλήματα, καθυστερήσεις και αδράνειες”.

Μεγάλη ήταν και η διάθεση συμμετοχής με εγγραφή περίπου διακοσίων ομιλητριών και ομιλητών. Δεν πρέπει να μην αναφερθούμε και στα πολυάριθμα “πηγαδάκια” εκτός αιθούσης, μια ζωντανή “αγορά” συχνά από συντρόφισσες και συντρόφους που έσμιγαν ύστερα από χρόνια και ξεχωριστές διαδρομές.

Το υλικό ομιλιών, σημειωμάτων, προσθηκών, τροποποιήσεων, διαφοροποιήσεων, βελτιώσεων υπήρξε πολύ πλούσιο ή και πλουσιότερο και πιο ριζοσπαστικό από το αρχικό σχέδιο. Έγινε μια συμπεριληπτική συζήτηση στο κλείσιμο των εργασιών. Πλην είχε και ως αποτέλεσμα μια εξαιρετικά μεγάλη διακήρυξη που πρέπει, λόγω του σκοπού της, να είναι σύντομη. Αυτό αντανακλά και την ανάγκη των συμμετεχόντων για κείμενο που θα έχει και προγραμματικά στοιχεία, τα οποία προς το παρόν, αν και πολύ απαραίτητα, λείπουν. Θα είναι το έργο του πρώτου συνεδρίου της Ν.Α. το φθινόπωρο.

 Η Αριστερά του 21ου Αιώνα

Ο κύριος στόχος της διακήρυξης είναι η Ν.Α. να συστηθεί στον κόσμο της Αριστεράς και της Οικολογίας αλλά και της κοινωνίας ως η Αριστερά του 21ου Αιώνα. Ένα απόσταγμά της – είναι πολλά με αυτό τον στόχο – το επιβεβαιώνει: “Η Αριστερά του 21ου αιώνα βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Αν θέλει να είναι κοινωνικά χρήσιμη, οφείλει να αναδεικνύει πάντοτε τις ιστορικές της παρακαταθήκες, τους σκληρούς κοινωνικούς, δημοκρατικούς και αντιφασιστικούς της αγώνες και ταυτόχρονα να αποτινάξει τον απόηχο από τις ήττες και τις ματαιώσεις του 20ου αιώνα, να ανανεώσει το λόγο και τη δράση της, να μιλήσει για τα σύγχρονα προβλήματα με τρόπο πειστικό και πρωτότυπο. Η αναγέννησή της δεν μπορεί να στηρίζεται στην αναβίωση του παλιού. Οφείλει να αλλάξει η ίδια”. Και συνεχίζει: “Να ξαναβρεί τη δύναμή της και τη ψυχή της ως δύναμη αντικαπιταλιστική, αντινεοφιλελεύθερη και διεθνιστική, ως δύναμη ριζικού κοινωνικού μετασχηματισμού μέσα από  την ταξική πάλη, τους δημοκρατικούς, αντιϊμπεριαλιστικούς, αντιφασιστικούς αγώνες, τις βαθιές τομές και ρήξεις στην κοινωνία και στο κράτος, σε μια ριζικά διαφορετική κατεύθυνση για την ανθρωπότητα”. Και πάνω απ’ όλα θα τονίσει: “Η Αριστερά του 21ου αιώνα μπορεί και πρέπει να αποδείξει ότι ο κόσμος που ζούμε θα μπορούσε να είναι διαφορετικός. Καλύτερος. Δικαιότερος. Με κοινωνική ισότητα. Με κλιματική δικαιοσύνη. Με δημοκρατία και ελευθερία. Οι οραματικοί αυτοί στόχοι σκιαγραφούν τον σοσιαλισμό του 21ου αιώνα”.

Επί το έργον

Το κύριο ερώτημα τώρα είναι πώς η ηγεσία της Ν.Α., που μένει να συγκροτηθεί, ύστερα από τη συναινετική επιλογή 238 μελών ως μεταβατικού συντονιστικού οργάνου, θα κατορθώσει να μετατρέψει όλο αυτό το πλούσιο δυναμικό σε οργανωμένη πολιτική ύλη, που θα παρεμβαίνει στα κοινωνικά και πολιτικά μέτωπα. Αυτές τις μέρες στη βουλή οι παρεμβάσεις της για την ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ υπήρξαν ποιοτικές και ριζοσπαστικές. Η πρόταση του Αλέξη Χαρίτση προς τα κόμματα, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΚΚΕ, Πλεύση Ελευθερίας έπεσε στο κενό με διάφορες δικαιολογίες, με την πιο ρηχή ότι η πρόταση δυσπιστίας θα ενίσχυε τη ΝΔ ενόψει ευρωεκλογών! Εύλογα απαντήθηκε ότι τότε δεν θα γίνονταν ποτέ. Στόχος τους είναι η ανάδειξη ενός πολύ σπουδαίου ζητήματος όπως τώρα η ιδιωτικοποίηση των ΑΕΙ.

Τη Δευτέρα η Ν.Α. πραγματοποιεί εκδήλωση στην Καλαμάτα με ομιλητή τον Γαβριήλ Σακελλαρίδη. Αύριο Κυριακή η τοπική 0ργάνωση στη Νέα Σμύρνη, αφού τις προηγούμενες μέρες γύρισε τις γειτονιές με ντουντούκες και μοίρασε υλικό έξω από τα σούπερ μάρκετ σε κλίμα πολύ θετικής υποδοχής, πραγματοποιεί συγκέντρωση για την ακρίβεια στον Γαλαξία.

Άρης  Καραντινός