Αμέτρητα καλάμια κατά μήκος της παραλίας από το Κιάτο έως την Ακράτα, σωροί σαν τείχος, λες και τα είχε εκβράσει η θάλασσα με γεωμετρική ακρίβεια -και είναι σχεδόν πενήντα χιλιόμετρα αυτή η παραλία, όχι παίξε γέλασε. Κανείς δεν μπόρεσε να μας διαφωτίσει για το φαινόμενο, ούτε δήμαρχοι ούτε οικολόγοι [ντροπιασμένοι οι οικολόγοι μού υποσχέθηκαν ότι θα με ενημέρωναν -ακόμα περιμένω].

Κάτι ότι τα έφεραν τα ποτάμια, κάτι για εργοστάσια που τα παρέσυρε ο χείμαρρος, κάτι άλλες ανοησίες. Τέλος πάντων στο τέρμα της διαδρομής, στην τεράστια παραλία της Ακράτας, τα παιδιά είχαν βρει το παιχνίδι τους. Επαιρναν τα καλάμια και αυτοσχεδίαζαν ινδιάνικες σκηνές και άλλες καλαμένιες, πανέμορφες, κατασκευές. Τίποτα δεν πάει χαμένο και λοιπά -ωραία!

Οσα μαγαζιά προνόησαν να είναι ανοικτά πλημμύρισαν από κόσμο -ζητώ συγγνώμη αλλά πολλοί είχαν πέσει με τα μούτρα στο φαγητό, λες και είχαν μήνες ή χρόνια να γευματίσουν. Ηλιόλουστη μέρα, ελαφρύ ντύσιμο κυρίως από τους νέους και άφθονα ποτά στις παρέες σε μία εκ των οποίων τη θαλπωρή είχα την τύχη να συμμετάσχω φιλοξενούμενος. Κύριο θέμα συζήτησης τριγύρω ήταν μια δημοσκόπηση που έδειχνε τον Μητσοτάκη στο 18%, αλλά δεν κατάφερα να μάθω περισσότερα γιατί ο χρόνος δεν ήταν πολύς για μένα.

Οι περισσότεροι πάντως ήσαν χαμογελαστοί όταν το συζητούσαν. Δεν μπόρεσα να διαφωτιστώ τι έδειχνε η εν λόγω δημοσκόπηση για τα κόμματα της αντιπολίτευσης -η μέρα είχε τόσο ήλιο μέσα της και προτιμήσαμε μία βόλτα στην πράγματι απλωμένη παραλία της Ακράτας, ήθελε και ο φίλος να μας τρατάρει ένα ποτό στο σπίτι που διαθέτει εκεί κοντά κι έτσι δεν δώσαμε συνέχεια στην όντως ενδιαφέρουσα συζήτηση των πολλών που είχαν καταφτάσει δίπλα στην κατακάθαρη και απόλυτα μπλε θάλασσα.

Είχαν προηγηθεί βέβαια ωραίες στιγμές σε μικρό διαμέρισμα, στον τέταρτο όροφο, κοντά στην παραλία της Κορίνθου. Το διαμερισματάκι είναι διαμπερές και έχει δυο πολύ ωραία μπαλκόνια -το ένα βλέπει τον μεγαλοπρεπή Ακροκόρινθο και το άλλο ένα καλό κομμάτι του Κορινθιακού· απέναντι τα Γεράνεια, ο Ελικώνας, ο Κιθαιρώνας και στο βάθος ο Παρνασσός. Είναι δύσκολη η επιλογή: σε ποιο μπαλκόνι να επιλέξεις να καθίσεις, κυρίως τις πρωινές ώρες που σκάει ο ήλιος και σου χαμογελάει, είτε το θέλεις, είτε όχι;

Βάζεις τον καφέ σου στον Κορινθιακό και το ποτό σου στον Ακροκόρινθο και απλώς πηγαινοέρχεσαι διότι δεν μπορεί να απαρνηθείς ούτε το ένα ούτε το άλλο, εκτός εάν δεν έχεις καλές σχέσεις με την απλοσύνη και την Ιστορία, με τον κίνδυνο και τα συμπαρομαρτούντα [χτίστε τις πόλεις σας κοντά στον Βεζούβιο και λοιπά… δεν είναι της στιγμής]. Και όμως με όλα αυτά έγινε λέει η αλλαγή του χρόνου με τις ευχές να ανταλλάσσονται αφειδώς, για υγεία πρωτίστως. Εντάξει, συμφωνώ· τι άλλο μπορείς να κάνεις; Ας είναι αλήθεια η δημοσκόπηση που δείχνει κατάρρευση του πρωθυπουργού.