Άκουσα – όπως κάνω πάντα – με μεγάλη προσοχή τον Μάκη Βορίδη στο ραδιόφωνο του ΣΚΑΙ (Βασίλης Χιώτης, Νότης Παπαδόπουλος ). Ο Υπουργός Εσωτερικών έχει καθαρή άποψη, με σαφές ιδεολογικό πρόσημο και πιέζει από τα δεξιά την ΝΔ. Και φαίνεται  να είναι  ικανοποιημένος από το αποτέλεσμα της πίεσης και την φανερή μετατόπιση της ΝΔ σε ιδεολογικά – ταυτοτικά ζητήματα.

Βέβαια  για να τηρήσει τα προσχήματα αλλά και ταυτοχρόνως να νουθετήσει το κόμμα του ώστε να μην λοξοκοιτάξει  προς το κέντρο, αποδίδει στον Κυριακο Μητσοτάκη την πατρότητα ενός συνεκτικού σχεδίου που καλύπτει «και τον Μάκη Βορίδη που προέρχεται από τον Λαϊκό Ορθόδοξο Συναγερμό και τον Πιερρακάκη και παραδοσιακούς της ΝΔ και κεντροαριστερούς και Αριστερούς». Έτσι ακριβώς περιέγραψε το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, δίνοντας περίοπτη θέση στους μεταμελημένους αριστερούς. 

Η προγραμματική βάση που τους συνενώνει είναι ικανοποιητική για τις ιδιαίτερες απόψεις του κ. Βορίδη, που δεν φαντάζομαι να διαμαρτυρηθεί αν τις χαρακτηρίσω ακραία νεοφιλελεύθερες στην οικονομία και ακραία δεξιές στα κοινωνικά και ατομικά δικαιώματα. Χρησιμοποίησε ένα  παράδειγμα  για να τονίσει την κοινωνική μετατόπιση προς τα δεξιά , που κατ αυτόν εξασφαλίζει την ιδεολογική ηγεμονία του Μητσοτάκη , στον βαθμό βέβαια που θα παραμείνει σταθερός στην ίδια γραμμή πλεύσης.

Πριν 15  χρόνια, είπε, δεν θα δεχόταν η ελληνική κοινωνία την μείωση φόρων για τις επιχειρήσεις. Τώρα το δέχεται γιατί ξέρει ότι έτσι θα υπάρξουν δουλειές. Αν είχε χρόνο στην εκπομπή θα μπορούσε να προσθέσει την αντίδραση τοπικών κοινωνιών για τους πρόσφυγες και την εθνικιστική στροφή στην εξωτερική πολιτική.

Πράγματι είμαστε πολύ μακρυά από το Ελσίνκι του Σημίτη και τις Πρέσπες του Τσίπρα. Και πράγματι έχει γίνει μια ευρύτερη συντηρητική στροφή στην Ευρώπη και στην Ελλάδα κατ επέκταση, που αποτυπώθηκε και στο εκλογικό αποτέλεσμα το 2019.  Μόνο που ενώ το εκκρεμές για κάποια χρόνια κινήθηκε προς το δεξιό άκρο τώρα κινείται προς την αντίθετη κατεύθυνση. Και οι εξελίξεις μπορεί κάπως να αργούν αλλά τελικά φτάνουν και στην χώρα μας. Η θεωρία των trickle down economics ,- η τόσο προσφιλής στον Ντόναλντ Τραμπ, τον οποίο καθόλου τυχαία υποστήριζε όλα αυτά τα χρόνια ο κ. Βορίδης- δεν δούλεψε και εγκαταλείπεται.

Στις ΗΠΑ με την νίκη Μπαιντεν και στην Λατινική Αμερική με ρυθμούς ντόμινο, η πρακτική της ελάφρυνσης των μεγάλων επιχειρήσεων και των πλουσίων ώστε να επενδύσουν από τα κέρδη τους  και να βρούνε  δουλειές οι πληβείοι, απέτυχε παταγωδώς.

Οι πλούσιοι, όπως πάντα και παντού όπου εφαρμόστηκαν οι νεοφιλελεύθερες συνταγές, έγιναν πλουσιότεροι και οι από κάτω βυθίστηκαν περισσότερο.

Στην Ευρώπη Μακρόν και Ντράγκι ( δεν τους λες και αριστερούς) προτρέπουν στην εγκατάλειψη του Συμφώνου Σταθερότητας και περιμένουν τον Σολτς. Και σε αλλεπάλληλα εκλογικά αποτελέσματα αποτυπώνεται μια εμφανής ανάκαμψη της Σοσιαλδημοκρατίας. 

Την οποία Σοσιαλδημοκρατία, στην ίδια  εκπομπή ο κ. Βορίδης ορθά την ενέταξε  στην Αριστερά, και της επετέθη γιατί επιμένει σε αναδιανεμητικές πολιτικές.

Εντάξει, δεν είναι ακριβώς σαν τον ΣΥΡΙΖΑ, είπε, αλλά ως συνεπής νεοφιλελεύθερος και ακραίος δεξιός την περιέλαβε στις ενοχλητικές  δυνάμεις που αντιστρατεύονται το όραμα του. Και είπε εμμέσως πλην σαφώς  στον Ανδρουλάκη , ότι πρέπει να αποφασίσει αν θα πάει με τον ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία ή θα παραμείνει στον πολτό του  αντιΣΥΡΙΖΑ μετώπου  με την ηγεμονία του Κυριάκου Μητσοτάκη.

Μπορεί να διαφωνούμε ριζικά ως προς την κατεύθυνση της κεντροαριστεράς αλλά ο κ.Βορίδης έθεσε το δίλλημα στις πραγματικές του διαστάσεις. Και έδειξε τι πραγματικά φοβάται: το πλειοψηφικό άθροισμα αριστεράς – κεντροαριστεράς.